Świat Kilianów
"Sen nocy letniej", "Burza" i "Balladyna" w reż. Jarosława Kiliana w Teatrze Polskim w Warszawie. Pisze Janusz R. Kowalczyk w Rzeczpospolitej.
Teatr Polski ma w repertuarze widowiska w reżyserii Jarosława Kiliana, do których scenografię projektował jego ojciec Adam Kilian. Wszystkie godne uwagi. W "Śnie nocy letniej" Williama Szekspira wspaniale wykorzystane zostały możliwości przestrzenne odpowiednio uformowanych sieci, lin i wikliny, co dało olśniewający - na poty realny, na poły baśniowy - efekt. Aktorzy w zaprojektowanych z humorystyczną inwencją kostiumach czuli się równie dobrze jak w rolach. Miłe wrażenie robi czwórka kochanków, z dynamiczną Moniką Pikułą (Hermia) na czele. Ciekawie wypadli rzemieślnicy przygotowujący spektakl na ślub księcia Tezeusza (Piotr Bąk) z królową Hipolita (Izabella Bukowska). Ryszard Nawrocki, z tykowatą posturą i gderliwym głosem, wydaje się wprost stworzony do roli Pigwy. Przedstawienie wykorzystuje wiele trafnych skojarzeń, jak choćby przypominający lot Batmana wyskok Dariusza Kwaśnika (Puk) na huśtawce z ażurowymi nietoperzymi skrzydłami. Zabawa najwyższego lotu. Radość obcowania z pięknem świata fantazji dajesz inna, gorzka komedia Szekspira - "Burza" z dzikim pięknem rozdartych drzew, i świetnym Olgierdem Łukaszewiczem [na zdjęciu] jako Prosperem, znużonym graczem, któremu ironiczny dystans do własnych poczynań i świadomość niedoskonałości ludzkiej natury kazały złamać magiczną pałeczkę i bezbronnemu powrócić między dawnych wrogów. Genialna jest też scena bitwy w "Balladynie" Juliusza Słowackiego, z kolejno opadającymi w rytm werbli sylwetami strzeleckimi. Na takich pomysłach zasadza się wielkość teatru.
