Piosenka francuska prawdę ci powie
"Miłość i więcej nic" w reż. Jana Jakuba Należytego w Teatrze im. Szaniawskiego w Płocku. Pisze Milena Orłowska w Gazecie Wyborczej - Płock.
Za nami druga premiera teatralna w tym sezonie. Choć "Miłość i więcej nic" to właściwie bardziej recital, nie przedstawienie.
Nie ukrywał tego Jan Jakub Należyty (piosenkarz, scenarzysta, autor tekstów piosenek, scenarzysta) reżyser, scenarzysta i prowadzący sobotniego spektaklu. - To będzie forma estradowa na scenie teatralnej - mówił "Gazecie" jeszcze przed premierą.
I faktycznie - choć rzecz działa się na scenie kameralnej płockiego teatru, były dzwonki, scenografia (autorstwa Mikołaja Łakomskiego - skromna, ale gustowna), programy wydrukowane na błyszczącym papierze, to "Miłość" jest właściwie recitalem. Jan Jakub Należyty śpiewał francuskie piosenki - Brela, Brassensa, Aznavoura, a także Okudżawy, piosenki z musicali "Dzwonnik z Norte-Dame" i "Człowiek z La Manchy", do tego piosenki własne.
(...)
Ta muzyka, te teksty skruszą największego cynika. Tym bardziej że Należyty śpiewał je z prawdziwą pasją, w przerwach bawił publiczność zabawnymi anegdotami, a towarzyszący mu zespół - Dorota Wasilewska na pianinie, Paweł Goleń na kontrabasie i Sławomir Ratajczyk na akordeonie - brzmiał doskonale.
Należytemu towarzyszyły na scenie trzy płockie aktorki - Hanna Chojnacka, Magdalena Tomaszewska i Magdalena Bogdan. Wyglądały pięknie, śpiewały też pięknie. A te piosenki, w które Jan Jakub Należyty i nasze panie wplotły formę teatralną - dodały rekwizyt, ruch, koncept - podobały mi się najbardziej.
Zatem, kto lubi francuskie klimaty, albo nawet kto nie lubi, ale chce zaryzykować, może spokojnie zajrzeć do teatru. Spędzi urocze dwie godziny z hakiem.
(...)
