Dwoje na huśtawce
Historia miłości dwojga trzydziestolatków, On, Jerry Ryan, prawnik z prowincji, i ona, Gizela Mosca, bezrobotna tancerka z Nowego Jorku, mają za sobą nieudane małżeństwa. W nowym romansie pragną odnaleźć sens życia. Zamieszkują razem, pomagają sobie, kochają się, jednak on nie może uwolnić się od wspomnień o swojej żonie Tessie. Z przerażeniem odkrywa, że nigdy nie przestał jej kochać. Zarazem nie chce opuścić tancerki - Gizela jest chora, zdana na niego i bardzo w nim zakochana. A jednak to ona go porzuca by ułatwić Jerryemu powrót do żony. Mimo że ich romans zakończył się fiaskiem, wychodzą z tej historii wzmocnieni i wdzięczni sobie nawzajem - miłość, którą przeżyli, pomogła im zrozumieć samych siebie. Klasyczny już melodramat, którego premiera odbyła się w Nowym Jorku w 1958 r., przyniósł amerykańskiemu pisarzowi sukces i rozgłos, w przeciwieństwie do poprzednich sztuk Williama Gibsona, które padały na Broadwayu jedna po drugiej. Ta miała szczęście do dobrych reżyserów i znakomitych wykonawców. W pierwszej inscenizacji Arthura Penna wystąpili Anne Bancroft i Henry Fonda, w zrealizowanej w 1962 przez legendarnego Roberta Wise'a ekranizacji grali Shirley McLaine i Robert Mitchum. W dwa lata po mierze sztukę wystawił w warszawskim teatrze Ateneum Andrzej Wajda, role "Dwojga na huśtawce" powierzając Elżbiecie Kępińskiej i Zbigniewowi Cybulskiemu; trzydzieści lat później u Wajdy na deskach Teatru Powszechnego zagrali Krystyna Janda i Piotr Machalica. W telewizyjnej inscenizacji Radosława Piwowarskiego występują aktorskie gwiazdy młodego pokolenia, Maja Ostaszewska i Michał Żebrowski, znakomicie odnajdując się w rolach i realiach z lat 50.