Zmarł Igor Przegrodzki
IGOR PRZEGRODZKI był aktorem, reżyserem, pedagogiem, dyrektorem teatru. Absolwent wydziału architektury w Wyższej Szkole Technicznej w Wilnie i Studia Dramatycznego przy wileńskim Polskim Teatrze Dramatycznym. Debiutował w 1944 roku rolą Freda w "Pigmalionie" Shawa w wileńskim Teatrze na Pohulance.
Aktor teatrów: na Pohulance w Wilnie (1944/1945), im. Jaracza w Olsztynie (1945/1946), Ziemi Pomorskiej w Toruniu (1946-1948), Polskiego w Poznaniu (1948/1949), Polskiego w Warszawie (1964/1965). Od 1949 roku, z roczną przerwą, w zespole wrocławskiego Teatru Polskiego, którego był dyrektorem naczelnym i artystycznym w latach 1981-1985. Debiutował w 1944 roku rolą Freda w Pigmalionie Shawa w wileńskim Teatrze na Pohulance. Zagrał m.in. w przedstawieniach Wilama Horzycy (Za kulisami Norwida, 1946; Pugaczow Jesienina, 1948; Mozart i Salieri Puszkina, 1948; Major Barbara Shawa, 1949), Edmunda Wiercińskiego (Jak wam się podoba Shakespeare'a, 1951), Artura Młodnickiego (Lato w Nohant Iwaszkiewicza, 1956; Skiz Zapolskiej, 1956), Jakuba Rotbauma (Hamlet Shakespeare'a, 1958; Rewizor Gogola, 1960; Kariera Arturo Ui Brechta, 1966), Zygmunta Hübnera (Arlekin-Mahomet albo Taradajka Latająca Zabłockiego, 1962; Czarownice z Salem Millera, 1973), Jerzego Krasowskiego (Myszy i ludzie Steinbecka, 1962; SprawaDantona Przybyszewskiej, 1967), Krystyny Skuszanki (Rzecz listopadowa Brylla, 1965; Życie snem Calderona, 1968; Fantazy Słowackiego, 1969), Piotra Paradowskiego (Miesiąc na wsi Turgieniewa, 1976), Jerzego Grzegorzewskiego (Żołnierz Królowej Madagaskaru Dobrzańskiego i Tuwima, 1977; Nie-Boska komedia Krasińskiego, 1979; Król umiera, czyli Ceremonie Ionesco, 1996), Tadeusza Minca (Woyzeck Büchnera, 1983; Na czworakach Różewicza, 1985), Jacka Bunscha (Śmierć Dantona Büchnera, 1988), Macieja Wojtyszki (Garderobiany Harwooda, 1990), Macieja Englerta (Krzesła Ionesco, 1994), Krzysztofa Babickiego (Ojciec Strindberga, 1993), Agnieszki Glińskiej (Czwarta siostra Głowackiego, 1999), Pawła Miśkiewicza (Wiśniowy sad Czechowa, 2001). Był kierownikiem artystycznym Śląskiej Estrady Wojskowej (1972-1975). Reżyser oper i operetek. Aktor filmowy, telewizyjny i radiowy. Wykładał we wrocławskiej PWST, gdzie był dziekanem wydziału aktorskiego (1979-1987). Laureat wielu nagród, w tym Nagrody Ministra Kultury i Sztuki w dziedzinie sztuki aktorskiej (1998).
Od 2000 roku w zespole Teatru Narodowego.
Role w Teatrze Narodowym: Książę Himalaj, "Operetka", 2000, reż. Jerzy Grzegorzewski; Kudlicz-Mefisto, "Noc listopadowa" - nowa wersja, 2000, reż. Jerzy Grzegorzewski; Pudel, "Na czworakach", 2001, reż. Kazimierz Kutz; Twardosz, "Dożywocie", 2001, reż. Jan Englert; Skaut, "Sen nocy letniej", 2001, reż. Jerzy Grzegorzewski; Pluton, "Żaby", 2002, reż. Zbigniew Zamachowski ; Gonzalo, "Morze i zwierciadło", 2002, reż. Jerzy Grzegorzewski; Kazimierz Kamiński, "Hamlet Stanisława Wyspiańskiego", 2003, reż. Jerzy Grzegorzewski; Jan Krehowiecki, "2 maja", 2004, reż. Agnieszka Glińska; Ogrodnik, "Ryszard II", 2004, reż. Andrzej Seweryn; Artysta komediant, "On. Drugi Powrót Odysa", 2005, reż. Jerzy Grzegorzewski; Jegoruszka, "Iwanow", 2008, reż. Jan Englert.
