Wuppertal. Pina Bausch nie żyje
Jak donosi oficjalna strona www.pina-bausch.de dzisiaj rano zmarła wybitna tancerka, choreograf i reżyser, założycielka Tanztheater Wuppertal, Pina Bausch. Artystka zmarła nagle w szpitalu, w pięć dni po zdiagnozowaniu u niej raka. Na scenie występowała jeszcze w poprzednią niedzielę.
Pina Bausch (1940 - 2009) urodziła się w Solingen w Niemczech. Kierowała w Wuppertalu w Niemczech własnym teatrem tańca. Realizowała widowiska na pograniczu baletu, dramatu i pantomimy. We wrześniu wraz z reżyserem filmowym Wimem Wendersem miała przystąpić do pracy nad pierwszym filmem tanecznym realizowanym w technice 3D.
Taniec studiowała od piętnastego roku życia, najpierw w Niemczech w Folkwangschule, znanej szkole baletowej Kurta Joossa, a potem w Julliard School w Nowym Jorku, gdzie występowała m.in. z New American Ballet i wkrótce weszła do zespołu Metropolitan Opera Ballet Company. W 1972 roku objęła kierownictwo artystyczne Teatru Opery i Baletu w Wuppertalu, który wkrótce przemianowała na Tanztheater Wuppertal Pina Bausch.
Ruch w jej teatrze jest głównym nośnikiem narracji. Swoje dramatyczne, pełne ekspresji historie opowiadała niemal bez słów i żartobliwie twierdziła, że jeśli można o czymś opowiedzieć słowami, to po cóż do tego używać innych środków. Teatr Piny Bausch łączy gatunki, poetyki teatralne i nietypowe dla teatru tańca rozwiązania scenograficzne: na przykład podłoga może być pokryta warstwą ziemi, cała przestrzeń przeznaczona do tańca - zastawiona gęsto krzesłami czy duża część sceny zajęta przez kamienne wzgórze Pina Bausch w centrum zainteresowania stawiała naturę ludzką, odwieczną walkę, jaką człowiek toczy z żywiołami, ze światem i z samym sobą. Jej tragiczne, niekiedy surrealistyczne opowieści nasycone były niespotykaną ekspresją. Jeden z istotnych tematów jej twórczości to relacje pomiędzy kobietą i mężczyzną. Jej choreografie stały się inspiracją dla filmu Pedro Almodóvara "Porozmawiaj z nią". "W teatrze znacznie mniej interesuje mnie to, jak ludzie się poruszają, a bardziej to, co ich porusza" - mawiała artystka.
Jej imponujący dorobek artystycznym to zrealizowane od 1973 roku 42 autorskie przedstawienia, wśród nich "Café Müller" z muzyką Purcella (1978), "Święto wiosny" z muzyką Strawińskiego (1975), "Arie" z muzyką Mozarta i Beethovena oraz włoskimi ariami operowymi (1979), "Walzer" (1982), "Palermo Palermo" (1989), "Ein Trauerspiel" (1994), ""Nefés" (2003) i najnowsze "Sweet mambo" (2008).
Teatr Tańca z Wuppertalu występował jak dotąd w Polsce dwukrotnie: we Wrocławiu na Festiwalu Teatru Otwartego (1987) z "Café Müller" i "Świętem wiosny" oraz w Warszawie na Międzynarodowych Spotkaniach Sztuki Akcji Rozdroże (1998) z przedstawieniem pt. "Goździki.
