Herbata, tango i trapez
"The Mad Cup of Tea" Teatru Krepsko z Czech na IV Festiwalu Teatrów Europy Środkowej Sąsiedzi w Lublinie. Pisze Grzeorz Józefczuk w Gazecie Wyborczej - Lublin.
Spektakl "The Mad Cup of Tea" Teatru Krepsko zainaugurował wczoraj działalność sceny namiotu cyrkowego ustawionego specjalnie na festiwal "Sąsiedzi" na placu Litewskim. Dzięki temu spektakl został obdarzony dodatkowym kontekstem zderzenia dwóch światów: tego na zewnątrz namiotu, objawiającego się szumem silników samochodów i chwilami ledwie rozpoznawalnym gwarem rozmów, oraz tego wewnątrz namiotu, gdzie do obrazów kreowanych przez aktorów muzykę romantycznych tang grało na żywo duo skrzypcowo-kontrabasowe.
Teatr Krepsko użył bardzo prostych, subtelnych środków i jednego rekwizytu, aby opowiedzieć historię miłości: filiżanek na herbatę. Można by zażartować, że oglądaliśmy pean na cześć tego boskiego napoju i jego roli w kreowaniu związków międzyludzkich, albo na cześć kawy tak powszechnie pijanej w Finlandii, skąd pochodzi reżyserka tego spektaklu, znakomita aktorka Linnea Happonen, zresztą absolwentka szkół teatralnych w Kopenhadze i w Pradze.
Niemniej, była to sentymentalna, świetnie zagrana z pomocą cyrkowego trapezu i klaunowskiego ruchu opowieść, sentymentalna, wzruszająca - o niespełnionej miłości. Cyrkowych technik użyto z umiarem. Linnea Happonen czuje się w powietrzu tak swobodnie, jakby tam zawsze żyła.
Trapez nie służył aktorce do fruwania pod kopułą cyrkowego namiotu, był dla niej rodzajem podpory unoszącej w przestrzeni, mogła więc "z pomocą" trapezu biegać, chodzić, nawet - to była wspaniała scena - tańczyć. W tej sytuacji podawanie sobie do ust filiżanki z herbatą trzymaną nie w ręce, lecz palcami nóg, jest akrobatycznym drobiazgiem.
Filiżanki były metaforą tego spektaklu, ale i narzędziem zabudowy przestrzeni, przenoszenia akcji z miejsca na miejsce. Partner fińskiej aktorki roznosił je po scenie, żonglował nimi, dobywając naczynia z fantastycznego, świetlistego straganu-baru, jednego trwałego elementu scenograficznego. Jest zaskakujące, że z tak pozornie zwykłego naczynia, powszechnie i po wielokroć obecnego we wszystkich domach na świecie, udało się grupie z Pragi wykreować przedmiot magiczny, który łączy lub dzieli ludzi.
