Artykuły

Teatr Polski zaprasza 6 czerwca na performance Wojciecha Pusia.

"Maddy - prolog" jest działaniem rozpoczynającym nowy projekt Wojciecha Pusia Dane są:.../Given:...

Dane są:... jest multimedialnym fantazmatem, urojeniem i grą na temat możliwości "efektu motyla" w czasach społecznego zapotrzebowania na "celebrities". Zestawieniem działań pozornie banalnych i ich widocznie zatrważających konsekwencji.

Trzonem projektu będzie film wideo - jego głównymi bohaterkami stały się piosenkarka Madonna (zwana przez fanów Maddy) oraz porwana w Portugalii Madeleine McCann, która w ciągu kilku chwil przez sam fakt zniknięcia stała się "celebrity".

Performance "Maddy - prolog" rozpoczyna się metodycznym odczytaniem akt policyjnych sprawy McCann, a kończy transową, psychodeliczną, dziką improwizacją na temat Występu z potrzeby bycia sławnym. Nie można się zatrzymać!

***

WOJCIECH PUŚ

Reżyser światła, autor wideoinstalacji, operator. Absolwent Wydziału Operatorskiego, Animacji i Efektów Specjalnych Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi (2004). Jeszcze jako student współpracował z Teatrem im. S. Jaracza w Łodzi - przygotował tam projekcje wideo i animacje komputerowe do "norway.today" Igora Bauersimy (reż. Marcin Grota, 2003) oraz opracowanie muzyczne i wideo do Sprawców Thomasa Jonigka (reż. Piotr Chołodziński, 2004). Debiutował jako reżyser świateł w "Nie do pary" Andrew Bovella w reżyserii Agnieszki Olsten (Wrocławski Teatr Współczesny, 2005; nagroda marszałka województwa dolnośląskiego z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru za reżyserię świateł w kategorii debiut roku, 2006). Od tamtej pory należy do grona jej stałych współpracowników. Następne wspólne realizacje to "Nora" Henrika Ibsena (Teatr Narodowy w Warszawie, 2006), "Lepsi" wg Jekateriny Narszi (Teatr Studyjny w Łodzi - dyplom Wydziału Aktorskiego łódzkiej PWSFTviT, 2006; tu również był wraz z A. Olsten współautorem scenografii), "LINCZ: Pani Aoi. Wachlarz. Szafa" wg jednoaktówek Yukio Mishimy (Teatr Polski we Wrocławiu, 2007), "Otello" Williama Shakespeare'a (Teatr Narodowy w Warszawie, 2008) i "Samsara Disco" wg Iwanowa Antona Czechowa i Życia owadów Wiktora Pielewina (Teatr Polski we Wrocławiu, 2009). W Teatrze Polskim we Wrocławiu razem zrobili też instalację na przestrzeń, wideo, światła i dźwięk Romantyczność (2007). Kolejnymi reżyserami, z którym Wojciech Puś często pracuje, są Marek Fiedor i Paweł Miśkiewicz. Z M. Fiedorem razem zrobili "Dżumę" wg Alberta Camusa (Teatr im. S. Jaracza w Łodzi, 2004, zdjęcia filmowe - projekcje found footage), "Kobietę sprzed 24 lat" Rolanda Schimmelpfenniga (Teatr Polski w Poznaniu, 2005), "Wszystkim Zygmuntom między oczy!!!" wg powieści Mariusza Sieniewicza "Czwarte niebo" (Teatr Polski we Wrocławiu, 2006), "Baala. Siedem aspektów baalicznego odczucia świata" Bertolta Brechta (Teatr im. J. Kochanowskiego w Opolu, 2006), "Wyszedł z domu" Tadeusza Różewicza (Teatr Polski w Poznaniu, 2007), "Bitwę pod Grunwaldem" wg Tadeusza Borowskiego (Teatr Studio w Warszawie, 2008) oraz "Gdy rozum śpi, budzą się demony" Antonia Buero Vallejo (Teatr Polski w Poznaniu, 2008). Współpraca z P. Miśkiewiczem obejmuje przedstawienia: "Alina na zachód" Dirka Dobbrowa (Teatr Dramatyczny w Warszawie, 2006), "Przedtem/Potem" R. Schimmelpfenniga (Stary Teatr w Krakowie, 2006), "Peer Gynt. Szkice z dramatu" Henryka Ibsena wg H. Ibsena (Teatr Dramatyczny w Warszawie, 2007) i "Alicja" wg Lewisa Carrolla (Teatr Dramatyczny w Warszawie, 2008). Inne spektakle, przy których Puś zajmował się reżyserią światła, to "Howie the Rookie" Marka O'Rowe'a w Teatrze Studyjnym w Łodzi (reż. Bartosz Kowalczyk, 2005), "Kraksa" wg Friedricha Dürrenmatta w Starym Teatrze w Krakowie (reż. Wojtek Smarzowski, 2005),"Uciekający samolot" Kamena Donewa we Wrocławskim Teatrze Współczesnym (reż. Jarosław Tumidajski, 2006), "Wędrowiec" Conora McPhersona w Teatrze Narodowym w Warszawie (reż. Wojciech Malajkat, 2008), "Hamlet" W. Shakespeare'a w Teatrze Polskim we Wrocławiu (reż. Monika Pęcikiewicz, 2008), "Ifigenia" Antoniny Grzegorzewskiej w Teatrze Narodowym w Warszawie (reż. A. Grzegorzewska, 2008), "Nirvana" wg Tybetańskiej księgi umarłych w Teatrze Polskim we Wrocławiu (reż. Krzysztof Garbaczewski, 2009) i "Ksiądz H.", czyli Anioły w Amsterdamie wg Mariana Pankowskiego w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (reż. Bartosz Frąckowiak, 2009). Większość jego realizacji teatralnych ma charakter instalacyjny i funkcjonuje na zasadzie równouprawnienia z aktorami i innymi elementami spektakli. W realizacjach światło/wideo/przestrzeń inspiruje się rytmem natury. W roku 2004 na wrocławskim II Międzynarodowym Festiwalu Filmów Niezależnych OFFensiva otrzymał nagrodę Brązowy Off w kategorii dokumentu za film Bez kwitnie zawsze na wiosnę (2003). Poza teatrem pracuje w PWSFTviT w Łodzi (jako asystent Józefa Robakowskiego) w materii wideo i nowych mediów. Obecnie przygotowuje doktorat łączący elementy instalacji świetlnej i wideo oraz nowy projekt multimedialny, zderzający fotografię, wideo i performance pod roboczym tytułem Given...:/Dane są... Będzie to wielopoziomowa wypowiedź na temat "butterfly effect" w czasach terroru i tandety, celebrities i pornografii.

Wybrane wystawy/pokazy:

2007

- Uwaga! ŚWIATŁO - 1. Ogród [wnętrze]/Miraże Józefa R.; Muzeum Sztuki w Łodzi

- Pętle Czasu - The Loops of Time; przestrzeń miejska, Łódź

- 2. Romantyczność; Teatr Polski we Wrocławiu

2008

- Zęby (performance) - Entropia rośnie; galeria Entropia, Wrocław

- INSTANT; galeria Entropia, Wrocław

- Transfert; Instytut Polski/galeria Stefanii Piga Vaselli, Rzym, Włochy

2009

- INSTANT; Galeria Leto, Warszawa, i Brotfabrik, Berlin, Niemcy