Artykuły

Akcję najnowszego spektaklu niezależnej formacji teatralnej Scena Witkacego reżyser Sebastian Majewski umieścił w filli Wałbrzycha, gdzieś na Pacyfiku.

Pełny tytuł spektaklu sugeruje jego surrealistyczny charakter: "Rozporządzenie o powołaniu filii miasta Waldeburg/Wałbrzych na wschodnim Pacyfiku albo krócej: Wujek z Luandy". To rzecz o tym, jak Wałbrzych w 1989 roku zalewa powódź i w związku z tym miasto zostaje przeniesione na wschodni Pacyfik, gdzie funkcjonuje pod niemiecką nazwą Waldenburg. Oparta na utopijnym komunizmie dyktatura tytułowego wujka z Luandy jest jak najbardziej na rękę mieszkańcom państwa. Waldenburczycy czują się szczęśliwi, nie przeszkadza im fakt, że mają jedną gazetę, jedną telewizję, a nawet jednego motorniczego.

Bohaterami spektaklu są artyści waldenburskiej grupy teatralnej, która przyjeżdża do Polski, by udzielić telewizyjnych wywiadów i zagrać spektakl w konwencji ich lokalnego teatru źródeł. - "Wujek z Luandy" mówi o wyniszczającym systemie totalitarnym, a także o polskim rozliczeniu z komunizmem. Ważną kwestią w spektaklu jest rasizm. Niczego nie piętnujemy, ale przyglądamy się ogólnemu przyzwoleniu na rasistowskie żarty i inne tego typu zachowania - mówi Majewski.

W spektaklu zobaczymy Patrycję Czyszpak, Marzenę Kopczyńską, Karolinę Marciniak i Michała Dudzińskiego, nowego aktora w zespole Sceny Witkacego. Scenografię przygotowała Joanna Howańska, oprawę muzyczną stanowią kompozycje Josepha Haydna.

Spektakl, który w sobotę i w niedzielę zobaczymy na teranie ogródków działkowych "Zorza", swoją polską prapremierę miał na majowym Festiwalu Polskich Sztuk Współczesnych "R@Port" w Gdyni. Offowy, czy wręcz partyzancki teatr (scenografia spektaklu mieści się w trzech walizkach), nie wzbudził entuzjazmu jurorów. - Nie wpisaliśmy się w formułę festiwalu. Konwencja, która na przeglądzie teatrów offowych byłaby przyjęta za normę, tutaj budziła niesmak - tłumaczy Majewski. Scena Witkacego była jednym niezależnym teatrem biorącym udział w gdyńskim konkursie.