Warszawa. Pokaz filmu "Ifigenia w A..." w IT
Narodowy Instytut Audiowizualny i Instytut Teatralny zapraszają na pierwszy pokaz filmu Włodzimierza Staniewskiego "Ifigenia w A..." w środę 27 maja o godz. 20.00 w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego, ul. Jazdów 1. Wstęp wolny.
"Ifigenia w A"
Esej teatralny Włodzimierza Staniewskiego na motywach "Ifigenii w Aulidzie" Eurypidesa.
Premiera: Teatr La MaMa Etc., Nowy Jork, 04-10-2007
Spektakl powstał w koprodukcji ze Starym Teatrem w Krakowie.
Film został zrealizowany w lipcu 2008 roku, w plenerach Grecji, w okolicy Delf - m.in. w grocie Korykejskiej. W obsadzie zarejestrowanego spektaklu wystąpili Mariusz Gołaj, Joanna Holcgreber, Marcin Mrowca, Karolina Cicha, Agnieszka Mendel, Anna Dąbrowska, Benedict Hitchins, Jacek Timingeriu, Esztella Levko, Maria Bikont, Zofia Barańska, Katarzyna Kapela, Stefan Głowacki, oraz gościnnie Alexia Kokkali i Krzysztof Globisz. Producent - Narodowy Instytut Audiowizualny, producent wykonawczy - Fundacja Moma Film.
Czas trwania: 50 minut.
Tragedia czyli to co boli
Tragedia uczuć i ambicji czyni bohaterów "Ifigenii" niezwykle wyrazistymi teatralnie i jednocześnie bardzo współczesnymi. Kiedy odsuniemy na bok antykwaryczny historyzm, zobaczymy postacie które są jak wyjęte z dzisiejszego życia. Finalny rytuał ofiary to akt ślepej przemocy, wymuszonej wiary, za którą stoi indoktrynacja, trujące podszepty, klęska mocnych w słowach i pozach a słabych duchem. Ale to - o dziwo - nie boli, to spowszechniało i staniało. Oburza ale nie boli. Nawet danina z życia jako wyraz fanatycznego poświęcenia jakoś nam spowszedniała.
W "Ifigenii w A." to co boli to dramat rodzinny. Koniec świata wspólnoty.
Nie - parszywa polityka, chore ambicje, łupieskie instynkty, przeniewierstwa i łgarstwa; te wszystkie tłuste przynęty, którymi wabi dramat antyczny, a którymi Eurypides operuje na niepowtarzalnych skalach. Taki teatr, teatr natręctw i natrętów, chcących "dzielić i rządzić" grany jest w mediach i w postmodernistycznym teatrze na co dzień i powszechnie. To są już tylko znamiona końca świata, w którym słowo dom znaczyło dom, litość znaczyło litość a trwoga znaczyło trwoga. Symptomów pogubienia należy szukać w kryzysie wspólnoty. Spektakl jest grany po polsku, angielsku i w antycznej grece.
(nota reżyserska Włodzimierza Staniewskiego)
