Najważniejsze pytania o teatr
- Rola reżysera nie polega na byciu kimś, kto pokazuje własną wizję świata, ale na byciu tym, kto pozwala, by jego własna wizja świata otwierała się i była pomnażana przez spotkania z innymi ludźmi - twierdzi Peter Brook, którego "Warum Warum" zobaczymy na Kontakcie. Spektakl tego wybitnego angielskiego reżysera jest największym wydarzeniem tegorocznej edycji festiwalu - pisze Grzegorz Giedrys w Gazecie Wyborczej - Toruń.
W monodramie "Warum Warum" ("Dlaczego Dlaczego"), wielka aktorka Miriam Goldschmidt odpowiada na pytania typu: kto mówi, gdy mówi ktoś inny? Jak można umieścić duchy na scenie? Czy powinniśmy spalić dzieła Szekspira? jak wychodzić na scenę? Co to znaczy istnieć? Brook [na zdjęciu] ujął w sztuce teksty wielkich rewolucjonistów teatru jak m.in.: Antonin Artaud, Edward Gordon Craig, Charles Dullin, Wsiewołod Meyerhold, Zeami Motokiyo i William Szekspir.
Brook urodził się w 1925 roku w Londynie, gdzie w wieku niespełna 18 lat przygotował swoją pierwszą sztukę. Działa artystycznie nieprzerwanie od ponad 60 lat, reżyserując spektakle teatralne i operowe, filmy, tworząc także scenografię i muzykę teatralną. Jest autorem wielu publikacji książkowych, z których najważniejsze to "Pusta przestrzeń", "Nie ma sekretów" i "Wywołując (i zapominając) Szekspira". W latach 60. zrealizował w Royal Shakespeare Company słynne przedstawienia: "Król Lear", "Marat/Sade", "Sen nocy letniej". Odbył wyprawy teatralne do Iranu, Afryki, USA.
Wśród otrzymanych nagród ma na swoim koncie najważniejsze europejskie trofeum - Premio Europa per il Teatro z 1989 roku. Analizował koncepcje i teorie teatralne, w tym Bertolta Brechta, Wsiewołoda Meyerholda i Antonina Artauda, a wśród jego zainteresowań teatralnych, oprócz Szekspira, znaleźli się także współcześni autorzy jak Peter Weiss, Jean Genet, Friedrich Dürenmatt, Jean Paul Sartre.
W 1970 roku przeniósł się do Paryża, by wraz z międzynarodową grupą aktorów prowadzić w Międzynarodowym Ośrodku Poszukiwań Teatralnych (CIRT), od 1974 roku zwanym Międzynarodowym Ośrodkiem Twórczości Teatralnej (CICT), badania dotyczące możliwości komunikacji międzykulturowej. Jest autorem inscenizacji i wersji filmowej "Mahabharaty" - obszernego (liczy ponad 100 tys. wersów) epickiego poematu hinduskiego. Tę realizację, m.in. z udziałem Andrzeja Seweryna i Ryszarda Cieślaka, uznano za jedno z najwybitniejszych przedstawień drugiej połowy XX wieku. Istotny wpływ na jego poszukiwania teatralne mają nauki ormiańskiego mędrca Georgija Gurdżijewa, o którym stworzył film "Meetings with Remarkable Men".
Na początku tego roku Instytut Grotowskiego z Wrocławia wydał książkę Brooka - "Teatr jest tylko formą. O Jerzym Grotowskim". - Jestem zainspirowany teatrem szekspirowskim, elżbietańskim, przypominającym targowisko, które nie jest przecież nieskazitelne, nie powinno takie być. Plac targowy to nie świątynia buddyjska. Teatr przypomina raczej świątynię hinduską, w której dzieje się wszystko: dobre spotyka się ze złym, oszuści z nikczemnikami, a święci i zwyczajni ludzie mieszają się ze sobą. Na tym polega życie" - pisze Brook o Grotowskim. To zbiór różnych wypowiedzi reżysera, a także zapis wywiadów i dyskusji od lat 60. ubiegłego wieku aż do roku 2005.
Spotkali się po raz pierwszy w Londynie w 1965 roku i od tego czasu aż do śmierci Polaka wielokrotnie brali udział w publicznych dyskusjach i wzajemnie analizowali swoją twórczość. Konfrontowali także swoje zespoły aktorskie. - Szukamy dokładnie tego samego: czegoś, co znajduje się poza teatrem, a jednocześnie pragniemy wyrazić to za pomocą tej szczególnej formy - mówił Brook o swojej relacji z Grotowskim.
kat
