Mishima
Studio Teatralne Dwójki prezentowało w marcu tego roku jednoaktówkę wybitnego japońskiego prozaika i dramaturga Yukio Mishimy (1925-70). "Adamaszkowy bębenek" był fragmentem spektaklu Andrzeja Wajdy, spektaklu Starego Teatru przygotowanego na otwarcie krakowskiego Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej. Oprócz "Adamaszkowego bębenka" na przedstawienie "Mishima" składały się jeszcze trzy miniatury dramatyczne: "Szafa", "Wachlarz" i "Pani Aoi". W każdej z nich, podobnie jak w "Adamaszkowym bębenku",znaczącą rolę odgrywał przedmiot, ogniskujący napięcia i emocje bohaterów.
Licytacja pięknej, zamykanej od wewnątrz szafy rozwija się wspaniale, gdy przerywają przybycie pięknej Kiyoko. Dziewczyna zamiast milionów oferuje za mebel tysiące twierdząc, że nie jest on więcej wart - to szafa pechowa, w niej zginął młodzieniec zastrzelony przez zazdrosnego męża. To Kiyoko została zdradzona przez chłopaka i nie może, dotknięta utratą kochanka, zrozumieć, dlaczego uciekł od niej, od jej młodości i urody...
Hanako z "Wachlarza" popadła w obłęd z tęsknoty, wyczekując przyjazdu ukochanego, po którym pamiątką jest zdobiony wachlarz. Kiedy jednak niewierny Yoshio wróci, nie odzyska Hanako, bowiem cała jej miłość przemieniła się w tęsknotę, a jej opiekunka, ekscentryczna malarka, nauczyła dziewczynę przedkładać oczekiwanie nad spełnienie.
W "Pani Aoi" przedmiot nie jest rzeczywisty, pojawia się we wspomnieniach bohaterki. Oto jesteśmy w szpitalu, gdzie młoda pacjentka poddawana jest terapii snem. Wówczas nawiedza ją demon, duch kobiety, dawnej kochanki męża. Pani Aoi widzi żagiel łodzi, na której spotykali się kochankowie. Staje się on dla niej znakiem przeznaczenia, czymś, co wywołuje ból zazdrości.
Miniatury Mishimy określane były przez autora jako "współczesne sztuki no". Czerpią one krystaliczną prostotę i pomysły fabularne z tradycyjnego teatru japońskiego, tworząc w miejsce rytualnych ruchów i pauz no teatr napięć i wzruszeń wywoływanych słowem i emocjonalną reakcją.
Yukio Mishima "Szafa", "Wachlarz", "Pani Aoi", ret Andrzej Wajda, spektakl z 1996. (80 min)
