Artykuły

Tylko Teresa Budzisz-Krzyżanowska w roli Idalii po­trafiła poruszyć publiczność, która podczas premiero­wego przedstawienia "Fantazego" wypełniła wczoraj te­atr Ateneum.

Romantyczny dramat Juliu­sza Słowackiego o zblazowa­nym światowcu, który kupuje miłość za pieniądze, po długiej przerwie wrócił na warsza­wskie sceny.

Gustaw Holoubek, reżyser przedstawienia, postawił sobie zadanie pieczołowitego prze­kazania tekstu i zrezygnował z pomysłów interpretacyjnych. Nieliczne skróty posłużyły mu do ukrycia niekonsekwencji oryginału. Sobie zostawił rolę hrabiego Respekta, podupadłego arystokraty, który małżeń­stwem córki chce uratować ma­jątek.

"Fantazy" w Ateneum nie jest ani komedią, ani pastiszem sentymentalizmu, ani krytyką społeczną. Holoubek odsunął przesłania na bok i dał pograć aktorom. Powstał spektakl ze­społowy, szczery i czysty w in­scenizacji.

Naturalnością i poczuciem sentymentalnej konwencji błys­nął Marek Kondrat. Jego Fanta­zy był znudzonym fanfaronem, lekko już posiwiałym, który po­etyczne pozy przybierał dla do­wcipu, w głębi duszy pozostając człowiekiem ciemnym i nieodgadnionym. Wysłaniec Jan, w którego wcielił się Krzysztof Kolberger, wykreowany był za to na bohatera romantycznego. W burce i w zabłoconych bu­tach wyglądał, jakby wskoczył na scenę wprost z rumaka, którym pędził przez stepy do Ateneum.

Rolę Idalii z psychologicznym idealizmem zagrała Teresa Bu­dzisz-Krzyżanowska, aktorka Teatru Studio.

To ona napędza intrygę, jej miłość do Fantazego zwycięża wszystkie przeszkody, aż do fina­łu, okupionego ofiarą Majora (Marian Kociniak). To jej gra najbardziej podobała się publi­czności.

Scenografia Lidii i Jerzego Skarżyńskich ilustrowała burzę uczuć Idalii. Oprawili scenę w stylizowane freski, przedstawia­jące nagie ciała mitologicznych kochanków.

W tym sezonie w teatrach warszawskich z polskiej klasyki grane są tylko trzy sztuki Fredry ("Zemsta", "Mąż i Żona" i "Pan Jowialski"). "Fantazy" na de­skach Ateneum w udany sposób uzupełnia tę listę.