Artykuły

Zadaniem teatru jest dyskutowanie z rzeczywistością. Do tego obligują nas pieniądze podatników - mówi dyrektor opolskiego teatru BARTOSZ ZACZYKIEWICZ

Dorota Wodecka-Lasota: Dawno spektakl naszego teatru nie budził takich emocji jak "Makbet". Dla jednych recenzentów jest knotem, dla innych wartościowym przedstawieniem.

Bartosz Zaczykiewicz [na zdjęciu]: Niezręcznie mi o tym rozmawiać, jednak po spektaklu słyszałem opinie, że krytycy są pozytywnie poruszeni kierunkiem poszukiwań reżyserki Mai Kleczewskiej.

Na internetowym forum "Gazety" oburzony Czytelnik uważa, że "rozliczać trzeba nieuków artystycznych bawiących się za pieniądze podatników".

- Łatwo się rzuca słowem "nieuk", trzeba jeszcze poprzeć to argumentami. Wielu by się zdziwiło na wieść, jak te spektakle wystawiano za czasów Szekspira. W porównaniu z tym, co się działo w Tytusie Andronikusie, nasz "Makbet" to pikuś. Sceny przemocy - gwałty, okaleczenia, zabójstwa odgrywane były przed widownią, taki był wówczas teatr. Zresztą Szekspir musiał konkurować z imprezami, przy których dzisiejsze gale bokserskie są niewinnymi zabawami. Szekspir to nie kultura wysoka - on grał dla plebsu, zaspokajał ich żądze.

Pan nie uważa, że na scenie zostały przekroczone granice dobrego smaku?

- Gdybym uważał, że przedstawienie jest nic niewarte, to bym go nie puścił. Ta sztuka jest ostra, życie też. Czytelnik sugeruje, że zmarnowano pieniądze podatników? Ani ja, ani żaden z aktorów nie miał zamiaru ot tak zajmować się obscenicznością. Ona nie jest celem samym w sobie, tylko środkiem do tego celu. Żyjemy w rzeczywistości, w której prezydent największego mocarstwa był bohaterem afery rozporkowej. Czy to, że popadł w takie kłopoty, powinno być pominięte milczeniem? Teatr ma za zadanie dyskutować z rzeczywistością, do tego obligują nas pieniądze podatników.

Oczywiście spektakle mają prawo się nie podobać. Po "Matce Joannie od Aniołów" też pojawiały się głosy krytyki. Jeszcze całkiem niedawno miałem telefon od pewnej pani, której spektakl się nie podobał.