Łódź. Otello w wariacjach
"Otello - wariacje na temat" (zdjęcie z próby) to autorski spektakl Agaty Dudy-Gracz, inspirowany tragedią Williama Szekspira z 1604 roku (w przekładzie Stanisława Barańczaka), który już wkrótce będzie miał swoją premierę na scenie łódzkiego Teatru im. Jaracza. Zapowiada się spore wydarzenie...
Jako Otello wystąpi znakomity aktor "Jaracza" - Andrzej Wichrowski. Desdemonę zagra studentka łódzkiej filmówki Justyna Wasilewska. W pozostałych rolach zobaczymy: Marka Kałużyńskiego, Sambora Czarnotę, Michała Staszczaka, Mariusza Witkowskiego, Radosława Osypiuka, Marka Nędzę (Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna), Izabelę Noszczyk, Dorotę Kiełkowicz i Henryka Staszewskiego.
Spektakl, jak podkreśla teatr, ukazuje losy pojedynczych ludzi, uwikłanych w odwieczne namiętności - miłość, zazdrość, żądzę władzy, pychę, zawiedzione zaufanie, okrucieństwo, lęk, urażone ambicje, rozpacz, nienawiść.
"Przedstawiona rzeczywistość nie pozostawia złudzeń, jest wyjątkowo okrutna, ale i ponadczasowa - światem kieruje toksyczna, chorobliwa nienawiść. To swoiste studium zazdrości, nie tylko o kobietę, ale także, a może już przede wszystkim, o stanowisko i miejsce w społeczeństwie. Dla osiągnięcia "wymiernych korzyści" od wieków poświęca się najcenniejsze wartości, w tym przyjaźń i wierność. Zawiść staje się siłą niezwykle destrukcyjną, która dowodzi, że człowiek, by osiągnąć cel, nie przebiera w środkach i nie ma żadnych hamulców moralnych, bez względu na nieuchronnie tragiczne konsekwencje.
Kolejny raz Szekspir okazuje się o wiele bardziej radykalny niż współczesna dramaturgia. Odsłania człowieka w jego uniwersalnym obszarze - niestety - nieustannie aktualnym i niezmiennym. Niemożliwa jest bowiem nasza ucieczka od "powtarzalności historii. Jakbyśmy wszyscy kręcili się w kółko i nie rozumieli nic" - czytamy w zapowiedzi widowiska.
Agata Duda-Gracz jest reżyserem przedstawienia, scenografem i autorką opracowania tekstu. O swojej pracy mówi w "Dzienniku Teatralnym" tak:
- Moja Desdemona jest tak czysta, że nie wie kiedy grzeszy i tym doprowadza do upadku tych, których kocha. Istotny jest też problem wieku, przemijania - zmiany epoki. Mój Otello jest stary - to wielki człowiek, wódz bohater, symbol narodowy w stanie spoczynku. tylko że zamiast umrzeć godnie i z honorem, zakochał się w młodziutkiej Desdemonie. Nie ma odpowiedzi na to, dlaczego ludzie się w sobie zakochują, ważne, że tak się dzieje, a że miłość jest niereżyserowalna, stąd wszystkie dramaty i tragedie.
