Emocje, ale bez dramatu
"Kobieta, która zamiata las" w choreogr. Anny Haracz w Teatrze Tańca i Muzyki Kino Variatino w Gdańsku. Pisze Mirosław Baran w Gazecie Wyborczej - Trójmiasto.
"Kobieta, która zamiata las", solowe przedstawienie Anny Haracz z Teatru Kino Variatino, to kolejna realizacja tej artystki, w której taniec zdecydowanie dominuje nad teatrem.
"Kobieta, która zamiata las" jest w zamyśle spektaklem o samym tworzeniu. Tancerka na samym początku niepewnie przemierza scenę, przygląda się jej, "oswaja" przestrzeń. Z czasem zaczyna tańczyć krótkie układy. Przełom następuje w momencie, gdy artystka staje na środku sali, pod zwieszonym z sufitu mikrofonem, do którego wyśpiewuje zwielokrotnione niczym echo frazy. Po czym zaczyna tańczyć. Nie jest to jednak eksplozja tańca, nie ma tu szaleństwa czy efekciarskich figur. Choreografia Anny Haracz jest tutaj niezwykle zdyscyplinowana, taniec oszczędny i precyzyjny, wydaje się przemyślany w każdym, najdrobniejszym nawet geście. Pojawiają się w nim wyraźne odwołania do kultury Wschodu - Anna Haracz jest także instruktorką jogi.
Podobne elementy odnaleźć można w ciekawej muzyce, przygotowanej do "Kobiety, która zamiata las" przez współpracującego z Kino Variatino od dłuższego czasu Tomasza Antonowicza. Kreowane na żywo delikatne dźwięki dzwonków i "przeszkadzajek" zwielokrotnione zostały tu przez komputer. W efekcie spokojne tło muzyczne buduje klimat przedstawienia, wprowadza powolny, niemal medytacyjny nastrój. Świetnie z muzyką i zdyscyplinowanym ruchem współgrają zmiany oświetlenia. Przedstawianie zaczyna się w półmroku, lekko rozświetlanym zielonymi punktowcami. Stopniowo światła pojawia się więcej, do zieleni dołącza mocna czerwień i fiolet.
"Kobieta, która zamiata las" to kolejne przedstawienie Haracz (tworzącej już od ponad dekady), w którym o wiele więcej jest tańca niż teatru; ruch obrazuje wątpliwości, wybory życiowe i stany psychiczne artystki. Nie znajdziemy tu rozpisanej literacko historii, za to sporo - choć oszczędnie "podawanych" i kontrolowanych - prawdziwych emocji.
