Wariacje na temat błędnego rycerza
"Don Kichote" w reż. Pawła Szumca w Teatrze im. Jaracza w Olsztynie. Pisze Marek Barański w Gazecie Olsztyńskiej.
Premierą "Don Kichote'a" Teatr im. S. Jarcza zainaugurował w sobotę nowy sezon artystyczny. To, co oglądamy na scenie, jest kolejną historią o odmieńcu i nadwrażliwcu, który kończy na żelaznym łóżku w wariatkowie. Marek Fiedor, autor scenicznej adaptacji opowieści Cervantesa o błędnym rycerzu, nazywa swój skrót powieści "wariacją na temat". I sam przyznaje, że ze słów i zdań Cervantesa utkał historię, "której próżno szukać w powieści". O czym jest "Don Kichote" Cervantesa? O "zgubnym" wpływie książek na życie człowieka. Otóż pewien biedny szlachcic o wybujałej wyobraźni, naczytawszy się o przygodach rycerzy, rusza w świat,by ich naśladować. Przy okazji miesza prawdę z fikcją. Jego przygody są tematem książki Cervantesa.
Natomiast "w wariacji" Fiedora widzimy tylko zabiegi bliskich i przyjaciół błędnego rycerza, by sprowadzić go do domu. Niewiele więc mamy przygód Don Kichote'a (Artur Steranko) i jego wiernego sługi Sancho Pansy (Marian Czarkowski). W takiej interpretacji zabawna kompania Don Kichote'a jest równoprawnym uczestnikiem dramatu. Najbardziej wyrazisty jest w niej Marcin Kiszluk (Carrasco). Pomogła mu w tym autorka kostiumów Jolanta Łagowska, ubierając aktora w spodnie z czarnej skóry i modną pilotkę. W jednej ze scen każe mu dźwigać na plecach trzyskrzydłowe lustra. Carrasco przebiera się wtedy za Rycerza Zwierciadeł. Wygląda jak anioł z galerii sztuki nowoczesnej. Ale na przykład Pleban (Stanisław Krauze) nosi zwykły strój wiejskiego proboszcza i sandały. Tak na marginesie: to Plebana było najlepiej słychać z dwunastego rzędu. Reżyser Paweł Szumieć poszedł jeszcze dalej niż autor adaptacji scenicznej i odarł ją z kontekstu XVTII-wiecznej Hiszpanii. To, co oglądamy na scenie, jest kolejną historią o odmieńcu i nadwrażliwcu, który kończy na łóżku w wariatkowie.
