Szczecin-Brno. "Szachy" na czeskim festiwalu
28 i 29 sierpnia podczas Festiwalu Teatralnego "Na deskach, bruku i trawie" w Brnie, Teatr Kana prezentuje autorski plenerowy projekt Weroniki Fibich pod tytułem "Szachy".
Projekt oparty na współpracy artystów z różnych dziedzin: rzeźbiarza, poetki, tancerki, aktorów, performerów. Każda z występujących tu osób opowiada - własnym, najbliższym sobie językiem - swoją historię. Każda ma do odegrania swoją "partię szachów". Relacje między nimi budują się na styku różnych, często pozornie nieprzystawalnych rzeczywistości, z których utkana jest struktura tego eksperymentalnego przedstawienia. Utkana na migotliwych granicach sztuk, emocji, kolorów i wspomnień kolczasta struktura gry.
Szachy to gra umysłowa prowadzona na szachownicy przez dwóch przeciwników, z których każdy dysponuje 16 figurami; celem gry jest danie mata królowi przeciwnika. Pierwszy ruch należy do białych. Szachista ciągle myśli, jeśli przestawię tę bierkę, jakie wynikną z tego korzyści lub niewygody mojej nowej sytuacji? Jak mój przeciwnik może spożytkować ten ruch? Jakie inne ruchy mogę wykonać, aby wzmocnić moją pozycję? Szachy uczą ostrożności, która obejmuje całą szachownicę; relacje między bierkami i ich sytuację; niebezpieczeństwa, na które są narażone; możliwości ich wzajemnego wsparcia; prawdopodobieństwo, że przeciwnik wykona taki czy inny ruch; rozmaite środki, jakie można przedsięwziąć, by uniknąć uderzenia lub obrócić jego konsekwencje na swoja korzyść. Istnieje zasada:, kiedy dotkniesz bierki, musisz wykonać nią ruch, a jeśli postawisz bierkę na jakimś polu, to musisz ja tam zostawić.
Szachy w tej partii nie mają dwóch kolorów bierek. Ich obecność jest "chwilowa", ażurowa, naznaczona tymczasowością, przemijaniem (rolę scenografii pełnią rzeźby z mączki drzewnej autorstwa Mathiasa Rinne), podobnie jak obecność aktorów, którzy przemierzają własne, osobiste ścieżki, utkane ze wspomnień, fragmentów, śladów, pół-ruchów, pół-zatrzymań. Każdy tak naprawdę spotyka się tu przede wszystkim sam ze sobą.
Prezentacja spektaklu na festiwalu w Brnie jest możliwa dzięki zaproszeniu Instytutu Polskiego w Pradze. Współpraca ta jest wynikiem działań Ośrodka Teatralnego Kana w kierunku zbudowania sieci partnerstw z organizacjami kuturalnymi i artystami z Czech, Słowacji i Węgier (kraje Grupy Wyszehradzkiej).
