Warszawa. "Udając ofiarę" po raz 100.
18 kwietnia o g. 19.00 w Teatrze Współczesnym zostanie zagrany po raz setny spektakl "Udając ofiarę".
"Udając ofiarę" , to czarna komedia nazwana przez krytykę "łobuzerską parafrazą Hamleta", brawurowo i błyskotliwie napisana przez Braci Presniakow, najbardziej znanych współczesnych dramaturgów rosyjskich, których twórczość zyskała już światową sławę. Ich dramaty grane są z wielkim powodzeniem na całym świecie: od Wielkiej Brytanii, przez USA, Australię, Niemcy, kraje skandynawskie, Hiszpanię, Portugalię po Węgry. Na Zachodzie goszczą na afiszach teatrów częściej, niż sztuki Czechowa.
Trzydziestoletni Wala , absolwent filozofii jest zatrudniony przy milicjyjnych rekonstrukcjach wypadków. Jako "aktor grający" ofiary zbrodni próbuje opanować strach przed śmiercią... i życiem.
Jak na ironię, praca Wali splata się w tragikomiczny sposób z jego losem, co sprawia, że bohater "policyjnego planu filmowego" żyje na granicy dwóch światów, realnego i fikcyjnego. W żadnym nie czuje się sobą i stąd szereg nieprzewidywalnych wydarzeń, które składają się na fabułę tej przezabawnej i migocącej wieloma znaczeniami sztuki.
Światowa jej prapremiera miała miejsce na festiwalu w Edynburgu w r. 2003 i od tej pory jest grana z wielkim powodzeniem na wielu scenach europejskich i amerykańskich.
W Moskwie zrealizowana w słynnym MChT-cie, gdzie wcześniej grano głośną sztukę Braci Presniakow "Terroryzm", zbulwersowała publiczność niewybrednym językiem, ale przez krytyków została uznana za jedno z dziesięciu najważniejszych przedstawień sezonu 2004/2005.
Filmowa wersja sztuki "Udając ofiarę", nakręcona przez znanego rosyjskiego reżysera teatralnego Kiriłła Sieriebriennikowa stała się już kinowym przebojem . Sieriebriennikow wygrał tego roku w październiku pierwszy Festiwal Filmowy w Rzymie. Nagrody przyznało jury, złożone tym razem nie z twórców filmowych, tylko z pięćdziesięciu miłośników kina, wybranych w drodze konkursu. Na czele jury stanął mistrz włoskiego kina Ettore Scola. Film zdobył już wcześniej Główną Nagrodę festiwalu Kinotawr w Soczi.
Przedstawienie trwa 2 godz. 1 przerwa
