Toksyczna sztafeta
"Gardenia" w reż. Aldony Figury w Laboratorium Dramatu w Warszawie. Pisze Jacek Wakar w Twoim Stylu.
Cztery pokolenia kobiet i wspólny problem, alkoholizm. W Gardenii grają m.in. Paulina Kinaszewska, Dorota Landowska i Agnieszka Warchulska. Ważny spektakl.
Czy przedstawienia o traumie uzależnień muszą wywoływać u widzów bolesne emocje? Odruchowo myślimy, że tak. Bo o problemach nie da się inaczej mówić niż z namaszczeniem i powagą. Spektakl warszawskiego Laboratorium Dramatu to dowód, że może być inaczej. Oglądając "Gardenię" Elżbiety Chowaniec w reżyserii Aldony Figury, przedstawienie o alkoholizmie kobiet, publiczność wybucha śmiechem, bo docenia krwiste charaktery bohaterek. I nie ma mowy o tym, by trudny temat spłaszczono. Dorota Landowska, Agnieszka Warchulska, Paulina Kinaszewska i Martyna Peszko grają cztery kobiety z tej samej rodziny. Dzieli je różnica pokoleń. Landowska z ironią portretuje babkę, która chwali się dawnym Krakowem i działalnością w AK. Warchulska jest jej córką. Sama utrzymuje dom, zapomniała o sobie. Kinaszewska to dziecko kwiat. Pije, aby na dnie ocalić resztki godności. Wreszcie Peszko w roli współczesnej dziewczyny, która zrobi wszystko, by zerwać z przeklętą przeszłością rodziny. Żyć normalnie, uczciwie, z miłością. Ukrytym bohaterem spektaklu, trucizną jak gardenia niszczącą bohaterki, jest alkohol. Na scenie nieobecny, ale istniejący w tle, w niedopowiedzeniach. Debiutująca autorka Elżbieta Chowaniec jest dobrą obserwatorką życia. Wie, że wystarczy drobiazg, by uruchomić lawinę skojarzeń. Na sukces "Gardenii" pracują też świetne aktorki, które tworzą pełen współczucia portret Polki, rozpisany na głosy. Ta kobieta, jak wiele innych, jest zaplątana w nadzieje, ograniczenia, uzależnienia. Wychodzimy z Laboratorium Dramatu z rzadkim dziś odczuciem - ktoś wreszcie sprostał karkołomnemu tematowi alkoholizmu kobiet. Brawo!
