Artykuły

Minął rok od śmierci Krystyny Feldman. Internauci, m.in. na forum Gazeta.pl, od razu rzucili pomysł - postawmy Pani Krysi ławeczkę. Za realizację zabrali się radni i ławeczki ciągle nie ma.

Niektórzy pamiętają ją jako Nikifora, dla innych pozostanie Babcią Kiepską. Jednych i drugich łączy miłość do Pani Krystyny. Stąd pomysł z postawieniem pomnika, ale bliskiego ludziom: ławeczki z podobizną aktorki, gdzie można by usiąść, zrobić pamiątkowe zdjęcie.

Władze Poznania szybko ten pomysł podchwyciły. Zaczęły się mnożyć pomysły lokalizacji ławeczki Krystyny Feldman. Najpierw - okolice Teatru Nowego, którego aktorką była przez ostatnie 30 lat. Kolejny pomysł: deptak przed Starym Browarem. Tutaj ławeczka miała stanowić swego rodzaju klamrę ze Starym Marychem, stojącym na drugim końcu deptaku. Latem pojawił się pomysł radnego PO Juliusza Kubla, związany z kawiarenką Cocorico przy ul. Świętosławskiej, gdzie Pani Krysia miała swój ulubiony stolik. Jednak właściciel lokalu powiedział stanowcze "nie", bo w okolicach Starego Rynku co noc trwa balanga do świtu, co mogłoby się fatalnie odbić na ławeczce. Powrócił pomysł z deptakiem.

Latem radni byli optymistami. Pytani, kiedy ławeczka stanie, mówili "może już we wrześniu". Radna PiS Lidia Dudziak chciała połączyć pojawienie się rzeźby z uroczystym nazwaniem zaułka na tyłach Teatru Nowego imieniem aktorki.

Nadeszła zima, pierwsza rocznica śmierci aktorki, i optymizm prysł. - Biegam wokół tej sprawy - mówi Antoni Szczuciński, szef klubu radnych LiD i komisji kultury i nauki. - Próbujemy znaleźć środki. Jest pewien pomysł, ale nie mogę zdradzić jeszcze jego szczegółów - dodaje. Kiedy doczekamy się ławeczki? - W 2008 roku ten pomnik stanie - zapewnia.

Juliusz Kubel: - Przy stawianiu pomników jest masa formalności: komitet, pozwolenia w kilku wydziałach urzędu miasta, trzeba znaleźć wykonawcę, pieniądze, zyskać społeczną akceptację. Nic się tu nie da zrobić szybko. Wiem, bo pracowałem przy stawianiu dwóch pomników. Boję się też trochę, że o ile w sercach poznaniaków Krysia pozostanie miłą starszą panią, o tyle trudno będzie znaleźć sponsorów. A gdy przyjdzie nam mozolnie zbierać pieniądze, może to nie przynieść efektów. Musiałby się znaleźć jeden szalony człowiek.

Lidia Dudziak: - Żal mi, że po roku od śmierci Pani Krystyny wciąż nie ma tej ławeczki. Ale co ja sama jedna mogę zrobić? Pomnik prezydenta Cyryla Ratajskiego też stawialiśmy latami, bo to trwa. Szkoda że miejskie służby nie angażują się w postawienie ławeczki.

- Na pewno można zrobić więcej i postaramy się to zrobić - zapewnia Anna Szpytko, rzecznik prezydenta Poznania. I przypomina: - Krystyna Feldman ma już uliczkę swojego imienia, dziś odsłonięcie tablicy ku jej pamięci.

Odsłonięcie w samo południe na ratajskim os. Armii Krajowej 74, gdzie aktorka mieszkała. Od 1 marca (tego dnia wypadają urodziny Krystyny Feldman) w jednym z autobusów linii 74, którym jeździła, pojawi się też tabliczka na jej ulubionym siedzeniu: tym pierwszym, zaraz za kierowcą. Podobną MPK zamontuje być może w jednym z tramwajów, z których korzystała aktorka, uznana przez pasażerów za najsympatyczniejszą pasażerkę MPK.

Komentarz

Myśląc o Krystynie Feldman, mamy przed oczami postać nietuzinkową. Warto chyba dla takiego człowieka i pamięci o nim wznieść się ponad to, co przyziemne: procedury, bieganie między urzędnikami, ciągłe tłumaczenia, że na coś nie starczyło czasu. Nie myślę o omijaniu prawa, ale nie mogę zrozumieć argumentów, że miejscy radni w tej akurat sprawie mają problemy z miejskimi urzędnikami. Nie wierzę też, by w Poznaniu nie udało się zebrać pieniędzy na ławeczkę Krystyny Feldman. Nie pojmuję, dlaczego pomnika niezwykłej aktorki nie ma jeszcze w mieście, które chce być Europejską Stolicą Kultury. Jeśli MPK potrafi, jeśli spółdzielnia mieszkaniowa zdążyła na rocznicę śmierci z tablicą w miejscu zamieszkania Pani Krystyny, to może w tym roku zmobilizują się też poznańscy radni i urzędnicy. Zwłaszcza że chodzi o pamięć o osobie, którą nie tak dawno uhonorowali tytułem Zasłużony dla Miasta Poznania.