Wszyscy udajemy kogoś innego
"Prawdziwy inspektor Hound" w Teatrze Wybrzeże w reż. Grzegorza Chrapkiewicza. Recenzja Doroty Sobienieckiej
I oto, po raz pierwszy od długiego czasu Teatr Wybrzeże zaproponował sztukę, która nie szokuje formą lingwistyczną. Mniej tu prawdy o życiu ulicy, więcej zabawy wokół zjawiska, jakim jest teatr absurdu z angielskim poczuciem humoru.
"Prawdziwy inspektor Hound" Toma Stopparda wbrew kryminalno-absurdalnym pozorom nie jest łatwym tekstem. Grzegorz Chrapkiewicz, reżyser, poradził sobie znakomicie przy pomocy dobrego przekładu Jerzego Limona i kilku doskonałych aktorów.
Publiczność w tym teatrze zasiada na scenie pod bacznym okiem kamery. Po chwili dostrzega siebie jakby w odbiciu lustrzanym po drugiej stronie. Nasz obraz stanowi tło.
Tam, pośród tej drugiej widowni zasiadają dodatkowo dwaj bohaterowie sztuki: recenzenci Moon i Birboot. To oni, niczym dwóch zgredów z "Muppet show", komentują wydarzenia odbywające się na scenie. W tych rolach wyśmienici Dariusz Szymaniak i Jarosław Tyrański. Komentują, aby za chwilę, niepostrzeżenie dla siebie dać się wciągnąć w akcję sceniczną. Do tego absurdalnego "teatru w teatrze". Bo sztuka Stopparda jest o tym, że wszyscy udajemy kogoś innego, w zależności od sytuacji. Że umiemy przywdziewać maski, wygłaszać cudze teksty, że teraz jest to modne i pożądane. Tak naprawdę każdy może zastąpić kogoś innego, nawet trupa.
Zabieg z filmowaniem prawdziwej publiczności przypomina tak niesłychanie modne ostatnio podglądactwo reality show. Uwielbiamy mizdrzyć się do kamer, bo tylko to pozwala stać się kimś, zaistnieć. Każdy może stać się, dzięki telewizji, politykiem, gwiazdą. Niepotrzebny talent, tylko emisja.
Warto wybrać się do Teatru Kameralnego, żeby zobaczyć niezłe przedstawienie. Jak każde reżyserowane przez Chrapkiewicza, dopracowane w detalach, wymyślone osobno, zagrane z precyzją i wdziękiem. I ten angielski humor!
