Mocne przytupywanie zatupuje dowcip
Po Sztuce kochania w reż. Krzysztofa Jasińskiego w Teatrze Scena STU w Krakowie pisze Joanna Targoń.
Kolorowo, jędrnie, pieprznie i dosadnie jest w spektaklu Krzysztofa Jasińskiego. Trudno się dziwić- w końcu są to, jak głosi podtytuł, Sceny dla dorosłych
Dorośli oglądają więc scenki-skecze o stosunkach męsko-damskich, nie bawiące się w zbędne subtelności. Gdy kobieta i mężczyzna znajdą się w jednym pomieszczeniu - myślą tylko o jednym, wiadomo o czym. Tę prostą prawdę udowadnia Zbigniew Książek w swojej sztuce, a właściwie scenariuszu przedstawienia, składającego się ze skeczy właśnie, przedzielanych piosenkami.
Krzysztof Jasiński (reżyseria) i Dorota Ogonowska (kostiumy) zrobili wszystko, by postaci i sytuacje były wyraziste, nie budzące wątpliwości i rzucające się w oczy. Kostiumy są kolorowe i przerysowane - studentka przychodząca po zaliczenie ma króciutką spódniczkę i pasiaste pończochy, pokątny biznesmen różowe lakierki, senator czerwony krawat w białe grochy, a sprzedawca noży uniform harleyowca. Panie (Beata Rybotycka i Anna Oberc) zawsze są kuszące i seksowne, panowie (Krzysztof Jędrysek i Jakub Przebindowski) - raczej charakterystyczni. Dla wywołania radości na widowni przebiera się też aktorów za kabaretowych "dzikich" (fryzury afro, stroje w lamparta), ubiera Krzysztofa Jędryska w damską suknię, a Annę Oberc do tańca na rurce w skórzaną sukieneczkę.
Aktorzy też grają z przytupem i wyraziście. Role zmieniają jak rękawiczki (czy
raczej jak peruki i stroje); nastrój jest cały czas taki sam. Chodzi o to, żeby się zabawić, obśmiać, trochę poszydzić, rozpoznać znajome rejony, posłuchać mądrości życiowych. Nie brakuje niezbędnej chwili zadumy nad dziwnością uczuć ludzkich (melancholijna piosenka). Aktorzy szaleją po scenie - i bywają naprawdę zabawni. Bywają, bo przedstawienie jest nierówne, niektóre skecze ciągnięte za uszy, a mocne przytupywanie zatupuje dowcip.
