Artykuły

Można poczuć lekki dreszczyk na plecach wywołany autentyczno­ścią dialogów, a jeszcze bardziej monologów Protazka. "Piaskow­nica" Michała Walczaka to rzecz, kiedy życie wchodzi na scenę.

Protazek (Piotr Tokarz) i Miłka (Marta Zięba) to para bo­haterów, dzieciaków dziesięcio - dwunastoletnich, które spotykają się w piaskownicy wielkiego blokowiska. Młody autor jeszcze nie wyrósł z rozumienia dziecięcej zabawy, a już dorósł do wyciąga­nia z niej wniosków. Przeniósł do sztuki język kolokwialny naszpi­kowany cytowanymi przez dzie­ci grubymi słowami, powszechnie używanymi przez dorosłych. Owe cytaty w ustach milusińskich są na tyle zabawne, by, pozwolić widowni na szczery śmiech. A śmiejemy się najczęściej, gdy wi­dzimy i słyszymy samych siebie.

Również system wartości "kurde, normalnie bohaterowie przejmują taki, że Batman kopie zemdlonego faceta w brzuch, tamtemu krew z gęby się leje o ble.... a tamten się mści na Batmanie, zarzuca na niego taką linę la­serową i wstrzykuje mu płyn, który, kurde, dostaje się wszędzie i od niego Batman będzie umierał normalnie w najcięższych mę­czarniach przez tydzień".

A dziewczynka bawi się lalką. "On: [...] Boże, ty tam nic nie masz! Ona: Gdzie? On: No... pod sukienką... [...] On: Powinnaś iść do lekarza."

I potem przeczucie, że ludzie są sobie bliscy, potrzebni. I na tym przeczuciu kończy się "Piaskow­nica".

Piotr Tokarz jest, kurde, au­tentyczny, potrafi się zapluć z emocji, gdy bawi się w Batmana i tamtego faceta, a Marta Zięba z beztroską dziewczynki pokazuje mu skaleczoną nogę ujawniając, że istotnie nic nie ma pod sukienką.

"Wiesz, mi to naprawdę nie przeszkadza, że ty tam nic nie masz. Już trudno, skoro się taka tam urodziłaś. Akceptuję cię taką, jaka jesteś. [...] Ale absolutnie nie możemy się razem bawić, to jest wykluczone, rozumiesz?"

Sztuka jest zabawna, autor nie moralizuje, nie przynudza. Po­zwala pooglądać nasz świat blo-kowiska przez wybuchy śmiechu. Scenografia współgra z estetyką i emocjami bohaterów. Realizato­rzy zastosowali niekonwencjonal­ne środki wyrazu wprowadzając na przykład slajdy autentycznych piaskownic z udziałem teatralnych bohaterów wykonane przez Ma­riusza Stachowiaka na wałbrzy­skim Podzamczu. Zdjęcia te uzu­pełniają scenografię.