"My Fair Lady" na jubileusz
Dziwny to jubileusz: pół roku po 50. rocznicy pierwszego operetkowego spektaklu we Wrocławiu, na dodatek obchodzony w teatrze, który całkiem niedawno pozbył się ze swojej nazwy słowa operetka
Capitol klasyczne operetki wystawia rzadko, ale jednak swój jubileusz postanowił uczcić dziś premierą "My Fair Lady". Broadwayowski hit z 1956 r. to ukłon w stronę publiczności tęskniącej za klasyką.
"Zemsta nietoperza", czyli początek
Operetka rozpoczęła działalność we Wrocławiu 31 marca 1955 r. Wrocławscy artyści pod wodzą reżysera Szymona Szurmieja i dyrygenta Edwina Kowalskiego, korzystających z życzliwości dyrekcji wrocławskiej opery, pokazali jedną z najsłynniejszych operetek w historii gatunku - "Zemstę nietoperza" Johanna Straussa. Operetka Dolnośląska w dniu pierwszej premiery była ostatnią dużą instytucją muzyczną powoływaną do życia w powojennym Wrocławiu. Od dziesięciu lat funkcjonowała już tutaj opera, od roku - filharmonia. "Zemsta nietoperza" na scenie szła trzy razy w tygodniu. W sumie arcydzieło Straussa zostało wystawione aż 220 razy.
Nareszcie u siebie
W 1964 r. operetka przeniosła się z opery do budynku kina Śląsk przy ul. Piłsudskiego. Przed wojną mieścił się tu kinoteatr Capitol. Kompleks został zbudowany w 1929 r. wg projektu berlińskiego architekta Friedricha Lippa. Ekspresjonistyczny obiekt przedwojenne przewodniki turystyczne wymieniały jako najpiękniejszy kinoteatr Europy. Po wojnie z urody Capitolu niewiele zostało. Przez całe lata operetka była współużytkownikiem obiektu. Spektakle prezentowano na przemian z filmami, i to właśnie nazwa kina Śląsk, a nie teatru, stała się synonimem miejsca. Tym bardziej że nazwę tę nieustannie zmieniano: w 1977 r. na Teatr Muzyczny, dwa lata później - na Operetkę Wrocławską, a na początku lat 90., gdy dyrektorem był Marek Rostecki, powstał Teatr Muzyczny- Operetka Wrocławska, wkrótce też z dzierżawcy przeistaczając się we właściciela budynku. Nowa nazwa oddawała zmiany w repertuarze: obok operetek pojawiły się musicale, rewie, wodewile. W 1991 r. na afisz wszedł największy z hitów w historii teatru: musical "Skrzypek na dachu" Jer-ry'ego Bocka w reż. Jana Szurmieja.
Nowa epoka
Epoka 11 -letnich rządów Rosteckiego zakończyła się w 2002 r. Dziś, w czwartym roku rządów Wojciecha Kościelniaka, po gruntownej i nie bez awantur przeprowadzonej restrukturyzacji oraz kolejnej zmianie nazwy (tym razem na historyczną - Teatr Muzyczny "Capitol"), dawna operetka ma ambicje, jak to określa jej dyrektor, "stworzenia we Wrocławiu prężnego teatru muzycznego nowej generacji".
40-letni aktor i reżyser odmłodził zespół, a klasyczną operetkę umieścił na marginesie repertuaru. Ostatnią "po bożemu" zrealizowaną tutaj operetką była, zaplanowana jeszcze przez Rosteckiego, "Zemsta nietoperza" - a więc spektakl, od którego wszystko się zaczęło. Widowisko w reżyserii Waldemara Karsta okazało się porażką, co utwierdziło Kościelniaka w reformatorskich zamiarach. Autorskie przedstawienia dyrektora - a to jego spektakle dominują teraz w repertuarze - nierzadko pełne dramaturgicznych skaz i nie zawsze czytelne nawet dla wyrobionych teatralnie widzów, są jednak kulturalną wizytówką Wrocławia. Nagrywa je i emituje telewizja ("Gorączka",, .Mandarynki i pomarańcze", Galeria"), specjalnie dla Capitolu muzykę piszą kompozytorzy młodego pokolenia (Mateusz Pospieszalski, Piotr Dziubek, Leszek Możdżer). Dyrektor cieszy się też zaufaniem władz miasta, co w prosty sposób przekłada się na bezpieczeństwo finansowe teatru.
"My Fair Lady" Fredericka Loewe'a i Alana Jaya Lernera w reż. Anny Kękuś, najnowsza premiera Teatru Muzycznego "Capitol", przygotowana specjalnie na nieco spóźnione, oficjalne obchody 50-lecia operetki we Wrocławiu, to w zamyśle dyrektora Kościelniaka kompromis między oczekiwaniami tradycyjnie usposobionej publiczności a młodszą widownią. Czy to się realizatorom i wykonawcom "My Fair Lady" udało, przekonamy się już dziś wieczorem.
