Warszawa. Artyści Jarzynie
Niedawno, w trakcie eksperymentalnego projektu "Galeria Hoża", który miał na celu pojednanie twórczych ludzi świata, nastąpiła bardzo ciekawa forma oddania szacunku za dotychczasową twórczość.
Ceniony malarz współczesny - Ivo Nikić, Serb mieszkający od dziecka w Polsce, artysta, kurator i założyciel Galerii Szu Szu, wyraził w imieniu swoim i wielu osób uznanie dla innego artysty poprzez zdemaskowanie swojego cyklu obrazów, które reprezentowały go w Galerii przy Hożej. Przedstawiają one robota-pochodnię, płomień - nadzieję dla wszystkich odłamów polskiej sztuki. Na ostatnim płótnie dochodzi do transformacji androida.
Osobą znajdującą się pod pancerzem jest reżyser i dyrektor Teatru Rozmaitości,
Grzegorz Jarzyna. Inspiracja dotyka pierwszych w Polsce, odważnych inscenizacji w reżyserii Jarzyny: futurystycznej sztuki "2007: Mackbeth" oraz antyopery "Giovanni", w której jeden z bohaterów - Commendatore jest duchem, lecz w światowych odsłonach "Don Giovanniego" jawi się jako wielki, pancerny robot. Groteskowość owego przedsięwzięcia jest też ukłonem dla dystansu Jarzyny z jakim podchodzi on do niektórych, swoich projektów.
Inną ważną kwestią dla młodych pokoleń jest to, że Grzegorz Jarzyna w trakcie zarządzania TR Warszawa uczynił z tego miejsca nie tylko najodważniejszą i najbardziej świadomą scenę w Polsce, miejsce wypowiedzi wielu reżyserów, artystów, ale i płaszczyznę dla takiego przekazu jak muzyka, wystawa, performance; krótko mówiąc koncerty i wernisaże. Odepchnął też żelazną ręką powszechność, bełkot i farsę jakie zalewają nas z niektórych scen lub wypływają bezpośrednio z bólu zagubionych jednostek. Akcja ta ma czysto symboliczny wymiar. Jest formą dziękczynienia w imieniu artystów i polskiej młodzieży za podarowaną przestrzeń dla tych, którzy potrafią obronić to, co chcieliby pokazać lub powiedzieć.
Na zdjęciu: Grzegorz Jarzyna.
