Ten spektakl nie daje recept ani odpowiedzi
- Ten spektakl ["Anioły w Ameryce" w TR Warszawa] nie daje recept ani odpowiedzi. Zahacza o problem uporania się ze swoimi winami, tymi popełnionymi i tymi, które dopiero będą popełniane - mówi MACIEJ STUHR.
Dramat Kushnera, po który sięgnął Krzysztof Warlikowski, opowiada o grupie nowojorskich homoseksualistów w obliczu problemu AIDS...
Jacek Poniedziałek: Oczywiście, można sztuce przypiąć taką łatkę. Ale jest to także tekst o heteroseksualistach. Dotyczy zarówno Amerykanów, jak i emigrantów, którzy mieszkają w Ameryce, a którzy się Amerykanami nie czują, jest o ludziach białych i jest o ludziach czarnych, jest o ludziach wykształconych i o ludziach bardzo prostych, jest o Bogu, jest o aniołach, jest o wierze. Mówi też o rodzinie.
Maciej Stuhr: To nie jest manifest mówiący, że do szczęścia jest potrzebna wspólnota homoseksualna. Przede wszystkim jest tutaj problem odpowiedzialności, którą człowiek bierze za drugiego człowieka, wchodząc z nim w sytuację rodzinną. Ta odpowiedzialność często zawodzi, bo taka jest rzeczywistość.
Czy ten tekst w ogóle nas dotyczy? Nie jest o naszej polskiej, katolickiej rodzinie...
J.P.: Bohaterami są mormoni. To ludzie niezwykle restrykcyjni jeżeli chodzi o stosowanie dekalogu i biblijnych przykazań. Są podobni do radykalnie nastawionych polskich katolików, ludzi wierzących, chodzących do kościoła, wiernych słuchaczy Radia Maryja.
Ale akcja dzieje się w latach 80. za prezydentury Regana...
J.P.: Tłumacząc ten tekst, starałem się przekładać go nie tylko w sferze językowej, ale też kulturalnej. Krzysiek te wszystkie odniesienia do historii czy kultury amerykańskiej wyrzucał. W tekście bardzo często pada stwierdzenie "prezydent Regan". U nas się mówi "nasz prezydent". Zresztą bardzo wiele haseł, które realizował prezydent Regan, można włożyć w usta naszego prezydenta.
Dowiemy się zatem, jak odnaleźć się w dzisiejszym świecie?
M.S.: Ten spektakl nie daje recept ani odpowiedzi. Zahacza o problem uporania się ze swoimi winami, tymi popełnionymi i tymi, które dopiero będą popełniane. To także kwestia tego, czy człowiek potrafi tak do końca wybaczyć.
