Teatr jak show
"Pastorałka" w reż. Laco Adamika w Teatrze TV. Pisze Dariusz Pawłowski w Dzienniku Łódzkim.
Telewizja Polska potrafi jednak zaskoczyć. Pierwszą tegoroczną premierę Teatru Telewizji, traktowanego dotychczas po macoszemu, reklamowała niczym komercyjny hit. Pokazana w poniedziałek "Pastorałka" Leona Schillera w reżyserii Laco Adamika zapowiadana była w licznych reklamach telewizyjnych o różnych porach, w ogłoszeniach prasowych, wywiadach z reżyserem i aktorami. Wspaniałe widowisko, plejada aktorskich gwiazd - głosiła TVP.
I słusznie, bo przedstawienie było bardzo dobre, aktorskie nazwiska znakomite i z sygnałów od znajomych wiem, że przed telewizorami zasiedli nawet ci, co Teatru Telewizji nie oglądają. Wszyscy mogli się przekonać, że może on być atrakcyjną rozrywką. Być może teraz zdecydują się zobaczyć spektakle mniej reklamowane, a i może taka promocja rzeczy ambitnych stanie się teraz w TVP normą. Ba, być może TVP pójdzie dalej i spektakle Teatru Telewizji będzie można kupić na DVD (w internetowym sklepie TVP są na razie do nabycia tylko dwa: "Śmierć rotmistrza Pileckiego" i głośna "Norymberga"). Słowem, coś się dobrego dzieje...
Przestrzegałbym tylko przed tym, co właśnie "Pastorałka" Adamika doskonale obrazuje. Mam na myśli przykładanie do Teatru Telewizji tej samej komercyjnej miary, co do seriali, programów rozrywkowych i innych produkcji. Grozi to bowiem jednorodnością, przekształceniem go w telewizyjny show, do którego będą wybierane pozycje albo lekkie, albo mroczne, w których będą grali najpopularniejsi, najbardziej znani i najbardziej opatrzeni aktorzy.
Ten wymiar Teatru Telewizji jest bardzo ważny. Jednak marzy mi się, by obok popularnych spektakli z lubianymi aktorami pojawiały się w tym paśmie rzeczy trudniejsze, poważniejsze, nawet niszowe, w których zobaczymy przezdolnych, ale jeszcze nieogranych w serialach aktorów łódzkich, wrocławskich, krakowskich, gdańskich i innych. Które będą hitem przede wszystkim z powodu myśli, a nie z racji występu Borysa Szyca, atrakcyjnej formy, czy znanej, dobrej sztuki. I tak chociaż raz na jakiś czas.
