Artykuły

Wspólna modlitwa, mnóstwo kwiatów i ostatnie oklaski od wiernych widzów. Koszalinianie pożegnali zmarłą 23 grudnia HALINĘ ZIEMBIŃSKĄ, aktorkę Bałtyckiego Teatru Dramatycznego. Odeszła zgodnie ze starą teatralną zasadą: "W teatrze się nie choruje, w teatrze się umiera".

Halina Ziembińska zmarła w swoim mieszkaniu, wśród bliskich, 23 grudnia. Miała 55 lat. 27 grudnia ks. Krzysztof Zadarko odprawił w katedrze w jej intencji żałobną mszę świętą. Uczestniczyli w niej bliscy, przyjaciele i uczniowie aktorki, jej współpracownicy oraz wierni widzowie.

Halina Ziembińska była osobą znaną w koszalińskim środowisku artystycznym. Oprócz pracy w teatrze, od 10 lat prowadziła wraz z mężem, również aktorem, Studio Artystyczne Poezji i Piosenki, działające przy Miejskim Ośrodku Kultury. Wśród jej wychowanków jest już siedmiu aktorów, którzy grają na deskach różnych teatrów w kraju i zagranicą, a wielu jej podopiecznych jeszcze się uczy w szkołach aktorskich. Wszyscy zgodnie podkreślają, że to właśnie Halina Ziembińska pomogła odnaleźć im drogę zawodowej kariery. - Halina była po prostu bardzo dobrym człowiekiem. Zwracała się do mnie "kochany mój dyrektorze" - mówił nam wczoraj Roman Radziwonowicz, dyrektor BTD. - Ale nie miała łatwego życia, nie nauczyła się rozpychać łokciami. Największe spełnienie przynosiła jej praca z młodzieżą. Temu oddawała się bez reszty.

Z Haliną Ziembińską przyjaźniła się Dorota Czerkawska, inspicjentka (suflerka) w BTD. - Gdy wystawiałyśmy sztuki poza Koszalinem, zawsze spałyśmy w jednym pokoju i spędzałyśmy wspólnie czas. W każdych okolicznościach mogłam na nią liczyć - opowiadała nam. - Trzeciego grudnia nasz teatr wystawiał "Balladynę" w Częstochowie. Wykorzystałyśmy okazję i pojechałyśmy na Jasną Górę. Halinka była wtedy słaba, brakowało jej tchu, lecz gdy wchodziła na scenę, nic nie było po niej widać. Dawała z siebie wszystko, bo magia grania była dla niej najważniejsza. Odeszła zgodnie ze starą teatralną zasadą: "W teatrze się nie choruje, w teatrze się umiera".

Jedną z wychowanek Haliny Ziembińskiej jest Ewa Czapik-Kowalewska, pracująca w administracji BTD. - Halina miała gest, potrzebującym oddałaby ostatnią koszulę. Zawsze miała w sobie ogromną siłę tworzenia. Dlatego z mężem stworzyli Studio Artystyczne Poezji i Piosenki, gdzie pokazywali młodym ludziom, czym jest teatr. I nie chodzi tutaj wyłącznie o ćwiczenia wokalne czy prawidłową dykcję. Halina z niesamowitą energią, siłą i pasją uczyła pięknej historii teatru, bo miała niesamowitą pamięć do nazwisk i zdarzeń.

Po raz ostatni Halina Ziembińską wystąpiła na scenie 8 grudnia w Tarnowie, gdzie z "Balladyną" gościł BTD.

Halina Ziembińska

Urodziła się 17 kwietnia 1951 roku w Głogowie. Karierę artystyczną rozpoczęła w 1972 roku jako piosenkarka zielonogórskiej Estrady, zdobywając nagrody na wielu festiwalach. Na scenie dramatycznej zadebiutowała w 1980 roku rolą Chochoła w "Weselu" Wyspiańskiego w reżyserii Jerzego Zegal-skiego w białostockim Teatrze Dramatycznym. Przez Wiele lat była związana z Teatrem im. Stefana Jaracza w Olsztynie oraz Teatrem Dramatycznym w Słupsku. Aktorką Bałtyckiego Teatru Dramatycznego w Koszalinie została w roku 1992.

W swej bogatej karierze aktorskiej miała na koncie role w "Weselu" Wyspiańskiego (wybitna kreacja Rachel w spektaklu z 1984 r.), "Rewolwerze" Aleksandra Fredry (wyróżniona za rolę Pameli, 1988 r.), w "Balladynie" Juliusza Słowackiego (przejmująca rola wdowy, 2002 r.). Za swoją pracę artystyczna została wyróżniona odznaczeniem Zasłużonego Działacza Kultury oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi.

W roku 1997 wraz z mężem Krzysztofem założyła w Koszalinie Studio Artystyczne Poezji i Piosenki, które działa przy Miejskim Ośrodku Kultury. Studio ma na koncie wiele nagród, a część jego wychowanków dziś zajmuje się zawodowo pracą artystyczną. Halina Ziembińska z wielką radością czyniła przygotowania do jubileuszu 10-lecia Studia, który przypada na kwiecień 2007. Zmarła nagle, 23 grudnia, wśród najbliższych. W 2007 roku Halina Ziembińska obchodziłaby 35-lecie pracy artystycznej.