Szlachetna rozrywka
"Libertyn" w reż. Roberta Czechowskiego w Teatrze im. Bogusławskiego w Kaliszu. Pisze Krzysztof Pierzchlewski w Głosie Wielkopolskim.
"Libertyn" to bardzo zabawna sztuka napisana 10 lat temu przez francuskiego dramaturga Eric-Emmanueła Schmitta, która łączy cechy powiastki filozoficznej i powieści łotrzykowskiej. Autor dworuje sobie w niej z Denisa Diderota, znanego filozofa.
Komedia ta cieszyła się i w swoim czasie dużym powodzeniem, a nawet została sfilmowana. W Polsce najbardziej znana jest inscenizacja dokonana przed sześcioma laty przez Wojciecha Adamczyka w Teatrze Ateneum.
Choć wersja "Libertyna", jaką przedstawił obecnie kaliskiej publiczności Robert Czechowski również opiera się na tłumaczeniu Barbary Grzegorzewskiej, zaszły w niej w stosunku do oryginału istotne zmiany, wymuszone poniekąd problemami obsadowymi. Stąd na przykład w napisanej na nowo roli Anioła wystąpiła nestorka kaliskiej sceny Izabella Wołoszyńska. Jakby dla równowagi tytułową postać kreuje 37-letni Dariusz Taraszkiewicz, kfóry wygląda bardziej na syna niż męża Antoinette, notabene kapitalnie zagranej przez Caryl Swift.
Efektowna scenografia Jana Polivki bynajmniej nie sytuuje akcji w wiejskiej posiadłości barona D'Holbach gdzie filozof schronił się przed prześladowaniami religijnymi. Także fantazyjne kostiumy sprawiają, że sztuka dzieje się równocześnie wszędzie i nigdzie. Ten zabieg wzmacnia komizm wynikający z ciągłej ewolucji poglądów filozofa na moralność w zależności od interlokutora i sytuacji, w której stawia go życie. Jest ono zredukowane do spraw męsko-damskich, a Denis Diderot porównany nie z Wolterem i Janem Jakubem Rousseau, ale Giacomo Casanovą, Don Juanem i markizem de Sade.
Czy to jest coś złego? Absolutnie nie, przecież w teatrze chodzi o szlachetną rozrywkę i odrobinę refleksji nad ułomnością ludzkiego charakteru.
