Szatan używa komórki
"Igraszki z diabłem" w reż. Petra Nosálka w Olsztyńskim Teatrze Lalek. Pisze Beata Waś w Gazecie Olsztyńskiej.
Diabły, klauny, Gulliwer, Poliszynel, Makbet i mnóstwo innych bajkowych i literackich postaci z kilku stron świata, gościło przez tydzień w Olsztyńskim Teatrze Lalek. Wczoraj zakończyła się tu dziesiąta edycja Olsztyńskiego Tygodnia Teatrów Lalkowych Anima 2006.
Imprezę otworzyła premiera spektaklu "Igraszki z diabłem" czeskiego dramaturga Jana Drdy. Reżyser Petr Nosálek, zanim opowiedział historię znaną już kilku pokoleniom, przywołał współczesne zmory cywilizacji. Te bowiem nie ominęły również piekła. Współczesny diabeł wyposażony jest w telefon komórkowy, nie pozwalający, jak wszyscy wiemy, na chwilę wytchnienia nawet w teatrze. Swoim wyglądem przypomina raczej współczesnego bohatera filmu since fiction. Zna nowoczesne, feministyczne poglądy, a jego profesjonalnej działalności patronuje "number six", szatańska liczba, na cześć której hymn otwiera spektakl. Ale razem z armią współczesnych diabłów, przenosimy się 200 lat wstecz...
Nieustraszony żołnierz Marcin Kabat (Jarek Cupriak), rozbójnik Sarka-Farka (Roman Wołosik), pobożny pustelnik Scholastyk (Adam Hajduczenia), królewna Disperanda (Anna Kukułowicz) i jej służąca Kasia (Elżbieta Grad Cupriak) wystawiane są na próby ciemnych mocy. Uroczy diabeł Lucjan (świetny w tej roli Tomasz Czaplarski) mężczyzn wabi jadłem, a dziewice rychłym zamążpójściem. Stawką jest oczywiście dusza. Odważny Marcin wyrusza do piekła, aby unieważnić cyrografy podpisane przez naiwne panny. Jak to w bajce, zło zostaje poskromione, odwaga i szczerość wynagrodzona. Spektakl pełen humoru bawi przede wszystkim dojrzałego widza. A forma i rozwiązania scenograficzne sprawiają, że i dzieci oglądają go z rozdziawionymi buziami. Przesłanie sztuki aktualne: Każda dusza jest czarna, każda dusza jest biała - jak wyśpiewują diabły na przemian z nieco infantylnym aniołem Teofilem (Monika Gryc). To od nas zależy, która połowa zdominuje.
