Artykuły

Na rozpoczynające się właśnie wakacje Nowy Teatr zaprojektował specjalną ramówkę towarzyszącą odbiorcom gdziekolwiek będą. W ciągu dwóch letnich miesięcy zrealizuje trzy projekty, których pierwsze efekty można już oglądać na kanale Vimeo oraz Facebooku.

Zrób to sam – majsterklasy

Znana już forma spotkań z artystkami i artystami różnych dziedzin, którzy w sposób praktyczny spróbują przekazać ich tajniki. Na pierwszy ogień poszli Jaśmina i Piotr Polakowie (24.06) oraz Bartosz Bielenia (1.07). Wiedzą z najróżniejszych obszarów będą dzielić się również Marta Ziółek, Łukasz Jóźków, Sławek Blaszewski, Pussy Mantra i Przemysław Branas. 

Dom – Muzeum artysty 

Na pewno każdy był kiedyś w jakimś domu artystki/artysty zamienionym w muzeum. To są bardzo ciekawe i specyficzne miejsca. Pobudzają wyobraźnię swą voyerystyczną ofertą. Jakie było to biurko, przy którym pracował? Jakie miał łóżko, w którym przyjmował kochanki/kochanków? Jaki miał widok z okna? Zwykle po takich domach chodzimy z przewodnikiem, żeby nie zwędzić cennej fifki do papierosów albo niedbale odłożonych na fortepianie rękawiczek. To wtajemniczenie w intymność i prywatność jest często mistyfikowane. Zdarzają się domy artystów w całości urządzone przez złych lub dobrych kustoszy. (Byliście kiedyś w Czarnolesie?!) Mistyfikuje się też często sam artysta już za życia.

Dziś wszyscy siedzimy w domach i bez przerwy zaglądamy do cudzych wnętrz w programach telewizyjnych, w komunikatorach.  Często widzimy rzeczy, których widzieć nie powinniśmy. Kiedy indziej kadry są starannie zaprojektowane. Najczęściej nadal obowiązuje tak zwana ściana z książek.  

 Czworo reżyserów teatralnych, próbuje wyobrazić sobie własny dom jako muzeum artystki/artysty, własne muzeum, urządzone już po śmierci. Pokażą go tak, jak chcieliby, żebyśmy go zobaczyli: ważne dla twórcy rzeczy, które się w nim znajdują, miejsca, klimaty. Opowiedzą, dlaczego te rzeczy mają znaczenie. Jak inspirują? Od czego odwodzą, a na co naprowadzają? Jak żył bohater tego miejsca, gdzie tworzył, gdzie odpoczywał, jakie miał dziwne nawyki (pamiętacie, że Balzac przechowywał w szufladzie biurka gnijące jabłka, bo tylko ten zapach uruchamiał go do pisania?), jaki miał gust, co po sobie zostawił czy zaplanował jakieś upamiętnienie swojej osoby? Gdzie przechowuje otrzymane nagrody i wyróżnienia? Jak wygląda jego strój do pracy? 

Cztery różne oprowadzania po muzeach czworga reżyserów. Jakie oblicze pokaże Markus Örhn? Jakie przestrzenie inspirują Krystiana Lupę? Śledźcie kanały Nowego Teatru i przekonajcie się sami!

Pocztówki_email@rt 

Pięć krajów, pięciu artystów, pięciu kuratorów. 

Pięć wideo-pocztówek – jedna akcja radykalnej wymiany. 

Masz wiadomość. 

Pocztówki_email@rt to kuratorska prowokacja angażująca pięciu artystów z pięciu różnych krajów. Każdy z nich, po kolei, otrzymuje wiadomość e-mail wraz z załącznikami. Załączniki mogą być używane jako rekwizyty, ale mogą być również reprezentacją idei. Nie ma określonego tematu, są tylko okoliczności.

Kiedy artysta otrzymuje wiadomość - nie wie, co jest w środku. Otwiera, tworzy krótką scenę, nagrywa ją, przesyła dalej, zastępuje jeden wybrany przez siebie załącznik (jeśli ma na to ochotę).

W miarę upływu czasu nie mamy już władzy nad tym, z czego składa się historia. Załączniki przepadają, zmieniają się, wracają. Artyści niszczą i jednocześnie tworzą koncepcję kuratorską.

Każdy rozdział dostępny jest przez tydzień, zastępuje go kolejny. Na koniec otrzymujemy pięć rozdziałów, które razem tworzą jedną historię, jeden performans.

Widz może oglądać go zgodnie z chronologią powstawania, ale może także swobodnie łączyć rozdziały i generować własną dramaturgię. 

Polska: Nowy Teatr / Olga Drygas 

Tajladnia: BIPAM / Sasapin Siriwanij 

Dania: CPHStage / Karen Toftegaard 

Tajwan: Taipei Arts Centre / Tang Ku Fuen 

Hong Kong: West Kowloon / KeeHong Low 

Koncepcja: Olga Drygas, Sasapin Siriwanij 

Działania w ramach projektu „#RamówkaNowegoTeatru” dofinansowano ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu „Kultura w sieci”.