Marty Górnickiej HYMN DO MIŁOŚCI w Le Maillon
"Hymn do miłości" w reż. Marty Górnickiej z Teatru Polskiego w Poznaniu, gościnnie we Francji. Pisze Veneranda Paladino w DNA - Dernires Nouvelles d'Alsace.
Hymn to love polskiej reżyserki Marty Górnickiej zamyka europejski tryptyk M(other) Courage. W jej teatrze chóralnym głos jest najpotężniejszym narzędziem, szczególnie, że pozwala nam on usłyszeć poruszającą kompozycję narodowych pieśni. Hymn pokazuje z jaką fascynacją i z jaką łatwością nacjonalistyczna ideologia zamyka w sobie wspólnotę. Pamiętajmy: spektakle odbędą się 15 i 16 listopada o godz. 20.30 w Le Maillon-Wacken.
Chór jako obraz polis lub jako możliwy obraz wspólnoty, która nadchodzi... Wieczny powrót chóru pozwala wydobyć w różnych wariacjach znaczeń kwestie polityczne i społeczne, jednocześnie poprzez reprezentację, ukazuje pragnienia wspólnoty czy też pragnienie wspólnotowej identyfikacji. Marta Górnicka, reżyserka, muzyk i wokalistka wykształcona w warszawskiej Akademii Teatralnej i w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina, stworzyła nowoczesny chór tragiczny, formę dotychczas rzadko spotykaną na naszych scenach.
Tryptyk, jako akt teatru politycznego, rozpoczął się od This is the chorus speaking - postulatu emancypacji, w którym polifonia stanowiła element wzmacniający zbawienny aktywizm. Magnificat, który zachwycił publiczność festiwalu Premires w czerwcu 2012 roku w Strasbourgu, zgromadził wokalny i teatralny kolektyw kobiet. Ich liczne głosy złączyły się w obronie sprawy kobiet, w potępieniu wszechwładnego katolicyzmu i w krytyce mizoginicznej fallokracji polskiego społeczeństwa. Kolejny spektakl Requiemmachine w wykonaniu chóru męskiego został zaprezentowany wiosną 2014 roku w La Filature, na scenie narodowej teatru w Mulhouse, a następnie w strasbourskim teatrze Le Maillon. Requiemmachine głośno demonstrował robotyczny, i mocno zrytmizowany język poezji Władysława Broniewskiego. Poeta i tłumacz Władysław Broniewski był częścią wszystkich bitew XX wieku rozgrywających się w obronie niepodległości swojej ojczyzny. Po wojnie reżim komunistyczny przydał mu rolę wielkiego poetę, lecz autor nie do końca chciał grać z władzą w jej grę i po tragicznej śmierci swojej córki porzucił w swej twórczości ideologiczne sformatowanie, a zajął się tematyką bardziej intymną. Wraz z upadkiem muru berlińskiego (27 lat po śmierci Broniewskiego) jego twórczość popadła w całkowite zapomnienie.
Wyraz powszechnej identyfikacji narodowej
Polska reżyserka wraca do Le Maillon, by skierować do nas Hymn to love, ostatnią część europejskiego tryptyku M(OTHER) COURAGE. Po raz kolejny raz robi wrażenie swoją pracą nad zespołem chóralnym, nad techniką kolażu i muzyką sceniczną, przy czym wszystkie te elementy oddziałują z wyjątkową siłą. Na scenie chór, złożony zarówno z amatorów, jak i profesjonalistów różnorodnych jak samo społeczeństwo, liczy 26 osób. W Narodzinach tragedii Nietzsche zauważa, że "państwo, społeczeństwo i wszystko, co dzieli ludzi, ustępuje poczuciu wszechmocnej jedności, które prowadzi z powrotem w samo serce natury".
Co się dzieje, kiedy ten rozmaity chór, który stwarza silne poczucie jedności, śpiewa poruszający zestaw pieśni narodowych? Dochodzi do zderzenia piosenek ludowych i patriotycznych śpiewów, co służy wyrażeniu powszechnej identyfikacji narodowej. Libretto zawiera deklaracje polityków, a także wypowiedzi fundamentalistów i terrorystów, np. fragmenty Manifestu "2083, Europejskiej deklaracji niepodległości" Andersa Breivika, przemówień Abu Bakr al-Baghdadiego i Ossamy ben Ladena.
Ogromne zagubienie, zmniejszona tolerancja, kapitalistyczne zakusy, bezrobocie itd. W Europie wiele państw odwołuje się teraz do nacjonalizmu, innymi słowy do chęci potwierdzenia własnej odrębności politycznej w relacji z Unią Europejską. Żywiące się populizmem narody zamykają się w sobie. Marta Górnicka dzieli się z nami polityczną wizją nie tylko dzisiejszej Polski, ale także budzącą niepokój wizją Europy ojczyzn.
