Janina Marisówna była nie tylko lubianą aktorką teatru i filmu, ale i malowała obrazy
Cała Polska znała ją jako Janinę Marisównę. Naprawdę nazywała się Janina Howorka-Hosenchik z domu Tomiak i była jedną z najbardziej lubianych aktorek poznańskich. Zmarła 7 września w wieku 95 lat w Domu Aktora Weterana w Skolimowie.
Urodziła się w Poznaniu 10 lipca 1924 roku. Miała trzech braci. Tadeusz po studiach w Norwegi i Szwecji sprzedawał statki, był konsulem w Glasgow, a także przetłumaczył na język polski książkę norweskiego podróżnika Thora Heyerdahla "Kon-Tiki". Edek umarł w 1945 roku w niemieckim obozie koncentracyjnym. Alfred prowadził po ojcu drukarnię Atom. Miała też przyrodnią siostrę Ewę. Do wybuchu II wojny światowej Tomiakowie mieszkali przy ul. Woźnej 9. Pod tym adresem siedzibę miała też drukarnia Atom, której właścicielem był Adam Tomiak.
W momencie wybuchu II wojny światowej była uczennicą II klasy Gimnazjum im. Klaudyny Potockiej. Niestety Tomiakowie zostali wysiedleni do Generalnej Guberni. W Warszawie kontynuowała naukę na tajnych kursach. Ukończyła m.in. tajną szkołę dramatyczną. Od 1942 roku była żołnierzem Batalionu Baszta AK.
Po kapitulacji powstania warszawskiego Niemcy zesłali ją z matką do obozu w Bossen. Uciekły, ale zostały złapane. Umieszczono jej na plantacji ziemniaków. Jeszcze podczas walk o Poznań z matką, bratem Fredkiem i siostrą wróciły do Poznania.
Po wojnie uczyła się malarstwa u prof. Witolda Taranczewskiego i Stanisława Teyssera. Ukończyła historię sztuki na UAM. Zgłosiła się do Teatru Polskiego i brała udział w jego pierwszych imprezach artystycznych.
Na scenach Teatru Polskiego i Nowego występowała ponad 30 lat. Wyjątek stanowiły sezony 1947/48, 1948/49 gdy grała w Teatrze Schillera w Warszawie i Wojska Polskiego w Łodzi oraz 1978/1980 gdy występowała w Teatrze im Aleksandra Fredry w Gnieźnie.
Oglądaliśmy ją na scenach, ale i na ekranie w filmie Wandy Jakubowskiej "Ostatni etap" i w krótkometrażówce "Ślady, rzecz o pamięci". W Teatrze Telewizji zagrała Żonę w sztuce "Kowal, pieniądze i gwiazdy" i Florencję w "Rogaczu wspaniałym".
Po śmierci męża prof. Edwarda Howorki i zakończeniu pracy w teatrze wyjechała do Nowego Jorku. Tam zaczął się nowy okres jej życia. Przez wiele lat pracowała u Jean Evelyn Nidetch, współtwórczyni firmy "WeightWatchers" oraz u Henriego Claya Fricka II właściciela słynnej galerii sztuki. Będąc w USA poznała Czecha Joe Hosenchika i wyszła za niego za mąż. Wróciła też do swej pasji - malowania. Gdy Janina i Joe przeszli na emeryturę zamieszkali w Port Saint Lucie na Florydzie. Po śmierci Joe Nina nie załamała się. Malowała i grała w tenisa. Seniorów uczyła różnych technik malarskich. Powróciła do Polski 25 kwietnia 2014 roku i zamieszkała w Domu Aktora Weterana w Skolimowie.
Pogrzeb Janiny Marisówny odbędzie się 20 grudnia na Cmentarzu Junikowskim.
