O kim? O czym?
"Letnicy" Maksima Gorkiego w reż. Macieja Prusa w Teatrze Narodowym w Warszawie. Pisze Aneta Kyzioł w Polityce.
Gorki napisał"Letników", portret zbiorowy rosyjskiej inteligencji - rozleniwionej, bezideowej, zamęczającej czczą gadaniną siebie i postronnych - rok przed wybuchem rewolucji 1905 r.Jroniczno-gorzki portret dzisiejszych trzydziesto-, czterdziestolatków"- reklamuje inscenizację sztuki Teatr Narodowy. I dorzuca cytat:"lnteligencja to nie my! My jesteśmy czym innym. My jesteśmy letnikami w swoim własnym kraju". Pytanie, o kogo i o co tu chodzi? Polska inteligencja w 1989 r. w dużej mierze porzuciła swój etos nakazujący troszczyć się nie tylko o siebie, ale też słabsze klasy społeczne, w jego miejsce wstawiła klasę średnią i kapitalistyczne bogacenie się każdego na własną rękę. Jeśli etos inteligencki się dziś odradza, to właśnie głównie w pokoleniu 30-40-latków, działaczy organizacji pozarządowych (NGO) i ruchów miejskich, wśród sympatyków lewicy. Jeśli spektakl Prusa miał być jakąś formą rozliczenia ideowej pasywności inteligencji - powinien raczej dotyczyć pokolenia bliższego 82-letniemu reżyserowi. Paweł Miśkiewicz w niedawnej "Burzy" (z tego samego Narodowego) pokazał, jak się uderzać we własną, nie cudzą pierś. Może wtedy ten płynący ze sceny potok (samo)oskarżeń brzmiałby bardziej wiarygodnie, miał jakąś wagę? Zamiast tego jest 2,5-godzinna parodia sztuk Czechowa w wykonaniu zdezorientowanych aktorów, do wtóru przestawianych leżaków.
