Nieustające powodzenie
Ciągnie mnie tam za każdym razem, gdy sztuka jest wystawiana. 14-tego zamierzam obejrzeć ją czwarty raz, i jak Boga kocham, nie jestem nawiedzona, a nawet jeżeli jestem, to ze mną jest tysiące wrocławian, którzy niosą to samo miano, albowiem oglądnęli już lub mają zamiar zrobić to więcej niż jeden raz. Na to mogę przysiąc - z ręką na sercu. Za każdym razem, gdy jestem na spektaklu widownia zapełniona jest po brzegi, a bilety - wyprzedane kilka dni wcześniej. Gdy przypominam sobie rok 1992, rok premierowy dla tejże sztuki, to nie widziałam takich dzikich tłumów, jak dzisiaj, piętrzących się przed teatrem, z nadzieją, że może komuś wypadnie coś w ostatniej chwili i zrezygnuje z biletu. Może to dlatego, iż sztuka owa była wystawiana częściej, niż to się dzieje ostatnio... ale ja tu gadu, gadu, a Państwo jeszcze nawet nie znają tytułu spektaklu, którego nie bez potrzeby tak zachwalam. MAYDAY - farsa Raya Cooneya, która zyskuje cały czas nową publikę, a starą rozśmiesza jakoby podwójnie...
Ten, kto przyszedł pierwszy raz obejrzeć owe przedstawienie, nie od razu się orientuje, co oznaczają dziwne literki ułożone w szyfr, którym posługuje się John Smith -odtwórca głównej roli; taksówkarz, w życiu prywatnym - niepozorny Misiek. Stara widownia już wie, że jest on bigamistą, głównym przyczynowcem skomplikowanych i paradoksalnych sytuacji. Ów szyfr to nic innego, jak informacja: z którą z żon spędzi dziś wieczór... Ten ustalony rytm u naszego bohatera burzy wypadek uliczny, w którym zostaje poszkodowany...
Jak ukryć bigamię przed policją i żonami - to motyw sztuki piętrzący karkołomne sytuacje i prowokujący komiczne zachowania bohaterów.
Występują (w listopadzie): Paweł Okoński, Grażyna Krukówna, Teresa Sawicka, Jerzy Schejbal, Miłogost Reczek, Wojciech Ziemiański, Tomasz Lulek
