Grywam też... po polsku
Dzisiaj MAREK BARBASIEWICZ grywa brutali, takich jak choćby sekretarz mafioza Sawczuka w "Psach 2. Ostatnia krew". Wszystko wskazuje na to, że ten wizerunek mu nie przeszkadza.
Ewa Sośnicka-Wojciechowska: - Władysław Pasikowski w czasach "Psów" często bywał przedstawiany jako reżyser brutalny, "rzucający mięsem". Jak Pan go wspomina?
Marek Barbasiewicz: - Nic takiego nie pamiętam... Przynajmniej w scenach, w których ja brałem udział, reżyser zachowywał się "w normie". Ze względu na niego oraz na doborowe towarzystwo koleżeńskie, bardzo miło wspominam pracę przy tym filmie. Myślę, że w prasie nastąpiła identyfikacja reżysera z dziełami, które stworzył.
- Gra Pan po włosku w filmie "Nocny autobus". Skąd u Pana tak świetna znajomość włoskiego?
- To się zaczęło od Instytutu Włoskiego na Foksal, potem wielokrotnie bywałem w Italii, zebrałoby się z tych pobytów jakieś pół roku. Zresztą grając włoskiego polityka związanego z mafią w tym filmie, "odegrałem" zachowania wielu moich włoskich przyjaciół. Czerpałem u źródła i dobrze się przy tym bawiłem.
- Inną obcojęzyczną rolą jest Pana "Baron" w "Fali zbrodni", prawda?
- No tak, ale tu mówię wyłącznie w języku rosyjskim i znów gram mafioza. Dzięki temu serialowi zaprzyjaźniłem się już z kolejną rosyjską aktorką, Andżelą Kolicową. Grywam też w ojczystym języku (śmiech). Właśnie wróciłem z Mińska, ze zdjęć do serialu "Tajemnica Twierdzy Szyfrów" wg scenariusza Bogusława Wołoszańskiego, gdzie gram szefa wywiadu wojskowego, pułkownika Haysa. Biorę także udział w zdjęciach do telewizyjnej "Pastorałki" w reżyserii Laco Adamika.
- Zdąży Pan pojechać w tym roku do ukochanego Efezu, gdzie lubi Pan malować?
- Pojadę już po raz trzynasty, ale na krótko i nie zabieram akcesoriów malarskich. To kłopot, a tamtejszy krajobraz to tak piękny oleodruk, że... z naturą nie ma się co ścigać. Za to ostatnio na przystanku autobusowym znalazłem niespodziewanie skrawek gazety z tak piękną murzyńską główką, że musiałem ją natychmiast narysować. Jest już oprawiona.
