Teatr
Feliks Szober. twórca popularnych operet, zgrabnym rytmem kreślił warszawski obyczaj. Największą popularność zdobyli bohaterowie "Podróży po Warszawie", wystawionej w roku 1878: hreczkosiej Barnaba Fafuła, co ze swą żoną przybywa do Warszawy zażywać uciech, za przewodnika mając Józia Grojseszyka. Autor nowej transkrypcji "Podróży", Ryszard M. Groński zachował protagonistów szoberowskiej ramotki, przesunął tylko nieco czas akcji - wtopił w jej bieg te sytuacje i epizody jakie zachowały swą żywotność dzięki opisom Prusa czy rymom Or-Ota.
Tak więc owa "Podróż po Warszawie" w wydaniu Teatru na Woli stanowi rodzaj uroczego ABC po fin-de siecle'owej Warszawce". Autor zadbał o stylowe sytuacje, scenografowie (Chwedczuk i Zaniewska) obudowali je oszczędną i dowcipną dekoracją, zaś reżyser (Andrzej Strzelecki) w ten entourage wprowadził rytm, zabawą aktorską i wiele inteligentnych gagów ruchowo-pantomimicznych (trzeba tu odnotować inwencją choreografa Tadeusza Wiśniewskiego).
Na czele zespołu bryluje Hanka Bielicka, jako żywiołowa Kunegunda Fafulina. Pięknie zagrana rola! Partneruje pani Hance Wacław Kowalski - ta para niewątpliwie góruje nad całością ansamblu. Ale i wśród młodzieży kilkoro błyszczy w tej trudnej konkurencji wodewilowej. Muzyka Włodzimierza Korcza dopełnia reszty. Piosenka "Najpiękniejsze warszawianki to przyjezdne" z pewnością stanie się szlagierem sezonu!
