Łódź. Studenci opowiadają tańcem
O emocjach i uczuciach opowiedzą poprzez taniec młodzi choreografowie i tancerze - studenci łódzkiej uczelni muzycznej. W niedzielę 16 czerwca o godz. 18 w Sali Koncertowej Akademii Muzycznej ostatni w czerwcu pokaz dyplomowych projektów tanecznych.
Dyplomowe choreografie studentów II roku studiów magisterskich przygotowywane pod opieką dra Jacka Owczarka i dra Witolda Jurewicza zostaną zaprezentowane w niedzielny wieczór 16 czerwca. Wykonają je studenci łódzkiej Akademii Muzycznej i goście: grupa tańca współczesnego Agitatus i grupa taneczna Kolor Street ze Studia Działań Kreatywnych DanceOFFnia w Białymstoku. Wydarzenie rozpocznie prezentacja projektu "Lítost" Natalii Wirkijowskiej. Tytułowy termin pochodzi z języka czeskiego. Milan Kundera opisuje je jako słowo nieprzetłumaczalne na inne języki, idiomatyczne tylko dla czeskiego. W polskiej nomenklaturze najbliżej byłoby mu do smutku i boleści. Może za sprawą tańca i muzyki m.in. Keatona Hensona i Rena Forda, Nicolasa Jaara czy Meredith Monk i Roberta Eena publiczność zbliży się do istoty czeskiej lítosti?
Kolejna choreografia opowie o etapach, przyczynach i objawach stanu miłosnego. Towarzyszyć jej będzie frapująca muzyka Meredith Monk, Johna Cage'a, Tima Heckera i Colleen, jak i nastrojowe utwory Kapeli ze Wsi Warszawa i Tomasza Gąssowskiego. Jej autorka - Karina Warnel - swoją pracę zatytułowała zaskakująco: "C8 H11 N". Jest to jednak działanie w pełni intencjonalne, gdyż wzór ten oznacza fenyloetyloaminę, tzw. narkotyk miłości wytwarzany w organizmie podczas zakochania. W programie pojawi się również choreografia "Plac Zabaw" Katarzyny Daszuty, w której młoda choreografka sięga w całości po muzykę Drehza, amerykańskiego kompozytora muzyki elektronicznej. Tytuł projektu jest akrostychem słów, które stoją za pojęciami interesującymi autorkę. Są to kolejno: przestrzeń, ludzie, akcja, charaktery, zespół, atmosfera, bitwa, ambicja i wykluczenie.
Projekt Karoliny Kopeć przewrotnie zatytułowany "sPrawa Zlewa" podejmie problematykę związaną z życiowymi dylematami. Choreografka zastanawia się w nim, jaką drogę wybrać, aby znaleźć odpowiedź na nurtujące nas pytania. Swoje refleksje przedstawia za pomocą tańca, któremu towarzyszy eklektyczna warstwa muzyczna wykorzystująca utwory m.in. Oliviera Koletzkiego, Zamilskiej, Signs, Raphaëla Beau czy Evguenia i Sachy Galperine. Zróżnicowana stylistycznie muzyka (m.in. James Brown, Ruff Sqwad, Gus Dapperton, Nominal) wykorzystana jest również w ostatniej pozycji pokazu. Choreografia "W kole spotkań" Julii Kaczorowskiej zgodnie z intencją autorki ukazuje różne relacje między ludźmi, manipulację, naśladownictwo, dominację i uległość.
