A w Lailonii absurd paradoks goni
"13 bajek z królestwa Lailonii" wg Leszka Kołakowskiego w reż. Marty Streker w Teatrze Lalki i Aktora w Wałbrzychu. Pisze Alicja Śliwa w Tygodniku Wałbrzyskim.
Najnowszy spektakl Teatru Lalki i Aktora w Wałbrzychu pt. "13 bajek z królestwa Lailonii" w adaptacji i reżyserii Marty Streker na podstawie książki Leszka Kołakowskiego, jednego z najbardziej znanych polskich filozofów, zachęca do zadawania pytań o mini i maxi sprawy.
Znany myśliciel był popularyzatorem "umiłowania mądrości", a jego "13 bajek z królestwa Lailonii" (1963) to przykład nieakademickiego uprawiania filozofii. Lailonia jest krainą kwitnących drzew rumiankowych. Dzieją się w niej niesamowite rzeczy, które dają do myślenia. Jednak nikt nie wie, gdzie to królestwo leży. Na jego poszukiwanie w wałbrzyskim przedstawieniu wybiera się banda dzieciaków, ubrana w szare mundurki. A może jest to trupa aktorów, przygotowująca się do kuglarskiego występu? Razem z nimi poznajemy historie, które wydają się niestworzone, ale tak naprawdę odbijają naszą codzienność, a my odnajdujemy w nich sytuacje, które sami przeżywamy. W krzywym zwierciadle widzimy ludzkie słabości jak pogoń za pieniędzmi lub uwielbieniem innych i nonsensowne mechanizmy zachowań. Bajki dotykają również problemów etycznych, kwestii związanych z wiarą i Bogiem, a także władzą.
Reżyserka skorzystała z różnych konwencji i form teatru, dzięki czemu do spektaklu nie wkrada się nuda. Raz opowiastki wywołują dreszcz przerażenia (wykluwający się garb przypomina sceny z horrorów w stylu "Obcego" czy "Muchy"), innym razem bawią do rozpuku (slapstickowa "Wojna z rzeczami"). Czasem bajka przybiera postać piosenki (nagrodzona brawami brawurowa "Czerwona łata"). Świetnie odnalazł się w takiej stylistyce zespół aktorski w składzie: Anna Jezierska, Urszula Raczkowska, Kamil Król, Paweł Kuźma, Filip Niżyński, Paweł Pawlik. Na wysokości zadania stanęli pozostali twórcy spektaklu - autor piosenek Piotr Froń, kompozytor Sebastian Ładyżyński, autorka scenografii i kostiumów Katarzyna Leks, odpowiedzialna za ruch sceniczny Katarzyna Pawłowska.
Młoda reżyserka Marta Streker, którą Michał Zadara zaprosił do współpracy przy "Dziadach" w Teatrze Polskim we Wrocławiu, podjęła się trudnego zadania przełożenia na język teatru powiastek filozoficznych Leszka Kołakowskiego. Efekt jest jak najbardziej zadowalający. Spektakl jest doskonałym punktem wyjścia do dyskusji z dziećmi o tak ważnych sprawach jak poszukiwanie sensu życia czy relacje z innymi. Może stać się także wstępem do poznawania przez młodych widzów niezwykłego świata filozofii.
