Nowy Ananas
Zdawałoby się, że "Nowy Ananas" ma, teraz zwłaszcza, wszelkie dane na powodzenie; czas, który dla innych teatrów jest przejściowym okresem wiązania końca z końcem, między końcem jednego a początkiem drugiego sezonu, dla tego teatrzyku jest właśnie pełnym sezonem. Wówczas bowiem prawie że ustaje konkurencja (dziś "Ananas" jest tylko jednym z dwu teatrów rewjowych), a z drugiej strony, teatrzyk ten może korzystać ze swego ogródka, stając się w ten sposób jedyną imprezą teatralną na powietrzu. I otóż w tej tak uprzywilejowanej sytuacji teatr ten robi wszystko, aby robić bokami. Program ostatni jest pod tym względem bardzo-celowym wysiłkiem. Kilka numerów przeciętnych, reszta zupełnie "puszczonych", a jeden, mający stanowić clou wieczoru, zgoła pozbawiony sensu. Jedyną przeciwwagę przykrego wrażenia daje zespół stały teatrzyku; szczególnie podnieść trzeba rzetelną pracę kierownika muzycznego, Z. Białostockiego, niedocenionego, a nie ustępującego niejednej renomowanej firmie, kompozytora rewjowego.
