Artykuły

5 października 1928 po raz pierwszy zagrano spektakl pod szyldem Teatru Ateneum. Była to "Wanda" Cypriana Kamila Norwida. Z tej okazji Paweł Dangel, dyrektor Teatru Ateneum, przygotował list otwarty do pracowników Teatru i publiczności.

Szanowni Państwo, Drogie Koleżanki i Koledzy,

Dokładnie dziewięćdziesiąt lat temu, w piątek 5 października 1928 r., premierą "Wandy" C.K. Norwida, w reżyserii Janiny Górskiej i Mieczysława Szpakiewicza, zainaugurowano działalność artystyczną Teatru Ateneum.

Przybył wówczas stolicy dziesiąty teatr, któremu Stefan Kopciński, jako "główny kierownik Ateneum" nadał następujące zadania:

"Nowy teatr będzie wystawiał utwory o poważnych walorach artystycznych, szerząc miłość do sztuki wśród tych, którzy dotąd nie mieli dostępu do teatru. Ateneum stanie się na pewno świątynią piękna dla szerokich mas robotniczych".

Po dziewięćdziesięciu latach nie istnieje już kontekst społeczny do którego odnosiło się to inauguracyjne przemówienie. Powiśle od dawna nie jest ani peryferyjną dzielnicą Warszawy, ani nie ma charakteru robotniczego. Nadal jednak czynimy wysiłki, aby proponować repertuar o "poważnych walorach artystycznych", "szerzyć miłość do sztuki" i być "świątynią piękna" w najczystszym znaczeniu.

Z szacunkiem myślę dziś o bogatej historii Teatru Ateneum, którego od 2017 r. jestem dyrektorem. Z uznaniem kłaniam się wszystkim artystom, którzy przez dziesiątki lat w tym Teatrze pracowali. Mam na myśli zacnych i wybitnych: dyrektorów, reżyserów, aktorów, dekoratorów i plastyków, muzyków, choreografów, autorów, ale również liczne przecież grono tzw. zaplecza sceny, czyli mistrzów rzemiosła teatralnego; ludzi bez których talentu i oddania żaden spektakl nie ujrzałby światła sceny.

Jak zaświadczają historyczne rejestry przygotowywana obecnie Antygona Sofoklesa będzie 410. premierą Teatru Ateneum (licząc właśnie od wspomnianego przedstawienia Wandy Norwida). Nie przypadkiem tytuł ten został wybrany na tę okazję. Spotkają się w niej na scenie aż cztery pokolenia naszych aktorów.

Przeglądając spis dotychczasowych premier Teatru jest pewne, że Ateneum wypełniło przesłanie wyryte w drzewie jesionowym płaskorzeźby Jana Szczepkowskiego, umieszczonej w 1928 r. nad otworem sceny, o treści: "I będę mocny jak to co - zdobędę".

Chociaż dziś wspomnianej płaskorzeźby nad scenicznym oknem już nie ma, to dokonania Teatru Ateneum na przestrzeni dziewięćdziesięciu lat odczytuję jako spełnienie wyrytego niegdyś credo.

Przy okazji tego pięknego jubileuszu dziękuję wszystkim pracownikom Teatru Ateneum (artystom, pracownikom pionu technicznego i administracji) za zaangażowanie w codzienne życie Teatru. Szczególnie chciałbym podziękować długoletnim pracownikom Teatru, którzy oddali tej scenie większość, a nawet całe swoje zawodowe życie. Jest to dla mnie świadectwo nie tylko miłości do sztuki, ale do Teatru Ateneum przede wszystkim.

Z całego serca dziękuję również naszym widzom, bez których nasza artystyczna misja nie miałaby sensu.

Na kolejne dziesięciolecia życzę wszystkim Państwu, po obu stronach sceny, wielu udanych premier i niezapomnianych wrażeń.

Paweł Dangel

Dyrektor Teatru