Warszawa. "Śpiąca Królewna" w Operze Narodowej
Z okazji Międzynarodowego Dnia Dziecka wraca na stołeczną scenę balet "Śpiąca królewna" Piotra Czajkowskiego, w interesującej choreografii Jurija Grigorowicza, bajecznej scenografii Ezia Frigerio oraz pięknych kostiumach Francia Squarciapino, którego premiera odbyła się 5 stycznia 1997 roku.
Balet opowiada o pięknej księżniczce, którą zaklęcie złej wróżki uśpiło na 100 lat, a którą zbudzić może tylko pocałunek szlachetnego księcia. Jego libretto oparte zostało na znanej baśni Charlesa Perrault o takim samym tytule. Napisali je wspólnie Iwan Wsiewałożski oraz Marius Petipa, który był jednocześnie autorem pierwszej choreografii. Prapremiera "Śpiącej Królewny" odbyła się 3 stycznia 1890 r. w Teatrze Maryjskim w Sankt Petersburgu. I można powiedzieć, że od tego czasu nie schodzi ze scen całego świata. Powodzenie tego trzyaktowego baletu ugruntowały przede wszystkim walory choreograficzne, dające wiele okazji do popisów solowych w zręcznie skonstruowanych wariacjach i pas de deux, ale także nieprzemijająca wartość pięknej muzyki Piotra Czajkowskiego. Najbardziej znane to: "walc z girlandami" z I aktu, taniec Kota w Butach i Białej Kotki oraz Czerwonego Kapturka i Wilka z finału III aktu.
Polska premiera miała miejsce w grudniu 1956 r. w Operze Poznańskiej. Na scenie warszawskiego Teatru Wielkiego balet pojawił się dopiero w styczniu 1997 r. w kształcie, jaki nadał mu Jurij Grigorowicz, choreograf moskiewskiego Teatru "Bolszoj". Pamiętne kreacje stworzyli w tej premierze: Dominika Krysztoforska (Aurora), Wojciech Warszawski (Książę Cheri) i Sławomir Woźniak (Książę Charmant).
Zapowiedzianym na 1 czerwca wznowieniem dyryguje Bogdan Hoffmann, a główne role zatańczą: Izabella Milewska (księżniczka Aurora), Maksim Wojtul (Książę Désire) i Marek Stasiewicz (Zła Wróżka).
Kolejne przedstawienia zaplanowano na: 2, 3 i 4 czerwca.
