Nocny Hamlet
"Hamlet 24:00" - plenerowy spektakl Teatru im. Szaniawskiego w Wałbrzychu. Pisze Krzysztof Kucharski w Słowie Polskim Gazecie Wrocławskiej.
Miał się zaczynać o północy pod płotem żydowskiego cmentarza obok wałbrzyskiej obwodnicy (ciągle w budowie). Kompromis z widzami cofnął czas o dwie i pół godziny. Nad kawałkiem łąki obstawionej zniczami i pochodniami przewalały się czarne, burzowe chmury, a wiatr giął do ziemi najsłabsze drzewa. "Hamlet 24:00" Piotra Kondrata, aktora wałbrzyskiego Teatru im. Szaniawskiego, wywołuje szekspirowskie duchy, próbuje zmusić do rozmowy trupy z "Hamleta".
Jak Państwo wiedzą ze szkolnej lektury, było ich znacznie więcej, niż przewiduje statystyka na jedną teatralną sztukę. Najważniejszy jest oczywiście duch ojca duńskiego księcia. Wokół tej słynnej sceny na murach zamczyska Elsynor, gdzie młody Hamlet rozmawiał z ojcem, zbudował swoje przedstawienie Kondrat. Aura sprzyjała egzorcyzmom, podnosiła temperaturę przedstawienia, a porywy wiatru pointowały najważniejsze kwestie. Szkoda, że to jest nie do powtórzenia i nawet najnowocześniejsza technika nie zastąpi natury.
Tłem muzycznym dla tego niesamowitego monodramu są pieśni rosyjskiego barda, Włodzimierza Wysockiego, który grał Hamleta w moskiewskim Teatrze na Tagance, oraz dramatyczne cytaty z utworów Mozarta.
Pierwszą potyczkę Piotra Kondrata solo z Hamletem oglądałem w zachowanym kawałku dawnego domu kultury "Górnik" w Wałbrzychu pięć lat temu i było to "12 scen z Hamleta". Już chciałem napisać, że był to zupełnie inny spektakl, ale byłoby to śmieszne, bowiem żaden "Hamlet" Kondrata nie jest taki sam, gdyż gra go w innych warunkach (najczęściej w plenerze) i nie tylko do nich dostosowuje sytuacje, ale też pod nie wycina sobie tekst Szekspira. Na razie wszystkie potyczki wygrywa.
Do "Hamleta 24:00" adaptator i aktor wbudował najróżniejsze iluzjonistyczne tricki. Na szczęście ten pomysł zrecenzowała natura i aurę magii rozwiał przedburzowy wiatr. Ja bym natury posłuchał.
