Artykuły

Sezon 2017/2018 był we Wrocławskim Teatrze Współczesnym czasem prapremier - pisze Tatiana Drzycimska.

Zaczęliśmy od prezentacji tekstu DOPPELGANGER w znakomitym wykonaniu Adama Ferencego . Jacek Poniedziałek wyreżyserował ten tekst na nasz festiwal czytań w czerwcu 2017 r. Autorka, Sandra Szwarc, otrzymał za niego I nagrodę ex aequo w II Konkursie Dramaturgicznym STREFY KONTAKTU. Poetycka, wstrząsająca opowieść o bólu po stracie bliskiej osoby i niszczycielskiej sile zemsty wzbudziła tak wielkie zainteresowanie publiczności, że postanowiliśmy ją powtórzyć na otwarcie sezonu. Kolejne prapremiery sezonu to nie tylko sztuki pokonkursowe.

Wrocławianin Szymon Bogacz napisał SZABERPLAC, MOJA MIŁOŚĆ na zamówienie WTW [prapremiera 29 września 2017 r.]. Dramat powstał z inspiracji reżyserki, Tanji Miletić Oručević z Mostaru w Bośni i Hercegowinie. To opowieść o Instynkcie Szabru, studium ludzkiej skłonności do odbudowywania wszelkimi sposobami swojego świata materialnego na powojennych gruzach. W tle mamy m.in. powojenny Wrocław i konflikt bałkański. Bohaterowie to grupa wojennych uchodźców z różnych krajów i epok. Nie ma znaczenia, skąd pochodzą, jakiego konfliktu są sprawcami lub ofiarami. "Ludzka natura poddana próbie, wepchnięta w koło historii i prawidłowości rządzących wojną okazuje się boleśnie niedoskonała. W sprzyjających okolicznościach plądruje każdy niezależnie od płci, poglądów, narodowości i pozycji społecznej. Takie kasandryczne refleksje krążą w głowach widzów" - napisała Dorota Olearczyk na portalu pik.wroclaw.pl.

Po rozstrzygnięciu II Konkursu Dramaturgicznego STREFY KONTAKTU do repertuaru WTW trafiły dwie sztuki nagrodzone przez Komisję Artystyczną teatru - PIDŻAMOWCY Mariusza Sieniewicza i PANI FURIA Grażyny Plebanek. Marcin Liber, reżyser PIDŻAMOWCÓW [prapremiera 3 grudnia 2017 r.], zamknął szaloną historię szpitalnej rebelii pacjentów, którym nieustannie brakuje środków uśmierzających ból, klamrą opowieści autentycznych, przywołując głosy i pacjentów, i lekarzy. Pomiędzy prawdą a absurdem stworzył przestrzeń do rozważań nad istotą bólu. Nie tylko fizycznego. "PIDŻAMOWCY to LOT NAD KUKUŁCZYM GNIAZDEM zasiedlony bohaterami z LAS VEGAS PARANO. Rollercoaster bólu i ekstazy. Jazda bez trzymanki, z którą zespół Współczesnego znakomicie sobie poradził aktorsko. Przede wszystkim dzięki niedającemu się podrobić, autentycznemu zaangażowaniu i doprawdy zaraźliwej frajdzie, z którą oprowadzają nas po wyimaginowanym przez Sieniewicza i Libera świecie Wielkiego Anestezjologa." - pisał na portalu teatralny.pl Henryk Mazurkiewicz.

PANI FURIA (na zdjęciu) Grażyny Plebanek [prapremiera 19 maja 2018 r.], dramat o dziewczynie z Konga, która jako dziecko trafia z rodziną do Brukseli i dorasta w atmosferze wyobcowania, przyniósł autorce dwie nagrody. Oprócz wystawienia na scenie WTW, otrzymała w Konkursie nagrodę Pawła Korczaka za "wnikliwe rozpoznanie i oryginalne przedstawienie zagrożeń współczesnego świata". Bohaterka sztuki, Alia, urodziła się w dawnej belgijskiej kolonii. Na nowym miejscu poszukuje wspólnoty i wsparcia. Wstępuje do policji, gdzie trafia do wielonarodowościowego oddziału, który ma tajną misję: "oczyszcza miasto z obcych rękami obcych". Reżyserował Krzysztof Czeczot. Spektakl ma także, wprowadzony przez realizatorów, wątek polski osnuty wokół losów Anielki, dorastającej w domu bez ojca, z dominującą, apodyktyczną matką "Bohaterom PANI FURII brak właściwie wszystkiego: empatii, wstydu, zrozumienia drugiego człowieka, bliskości, miłości [...] cierpią na najróżniejsze braki, których konsekwencją jest wszechogarniająca furia, a inną, najważniejszą konsekwencją jest cierpienie." - zanotowała po premierze Małgorzata Matuszewska w Gazecie Wrocławskiej.

Nurt konkursu dramaturgicznego STREFY KONTAKTU w repertuarze WTW zamknęliśmy projekcją [21 maja 2018 r.] spektaklu NIE TRZEBA Maliny Prześlugi [I nagroda ex aequo] zrealizowanego przez Natalię Sołtysik w ramach projektu WFDiF Teatroteka. To przewrotna, pseudorealna opowieść o pewnej wsi i jej mieszkańcach zakleszczona pomiędzy dwoma sprzecznymi wyobrażeniami. Jedni widzą wieś jako źródło wszelkiej głupoty, patologii, biedy i prostactwa, a inni - jako upragniony azyl z mlekiem od krowy, świergotem ptaszków i zapachem siana. Autorka obnaża tym dramatem stereotypowe i pozbawione szacunku dzisiejsze myślenie o wsi.

Na scenie WTW znalazło się także w tym sezonie miejsce dla prozy mającej rzesze wielbicieli na całym świecie. Weronika Szczawińska wyreżyserowała GENIALNĄ PRZYJACIÓŁKĘ - adaptację słynnej tetralogii neapolitańskiej Eleny Ferrante. W roli scenografa zadebiutował w WTW Karol Radziszewski, znany twórca filmów, fotografii, instalacji, autor projektów interdyscyplinarnych. Historia życia Eleny i historia jej przyjaźni z Lilą to bezkompromisowa i przewrotna wariacja na temat powieści formacyjnej, z główną bohaterką zamiast bohatera, osadzona w realiach tyleż malowniczych [Neapol], co prozaicznych [portret klasowego społeczeństwa z wykluczeniem w tle]. Opowieść jest porywająca, ale przede wszystkim zawstydzająco szczera, zrywająca z idealizacją na rzecz bezlitosnej introspekcji. "Szczawińska z precyzją wykrawa z tetralogii Ferrante te fragmenty, które pozwalają jej zamienić sceniczną GENIALNĄ PRZYJACIÓŁKĘ w feministyczny traktat. Łączy zimne z gorącym - teatr formy z emocjonalnym przekazem, scenografię zbudowaną z niewygodnych designerskich mebli z najwyższej półki z bliskim, intymnym wręcz kontaktem aktora z widzem." - czytamy w recenzji Magdy Piekarskiej w Gazecie Wyborczej Wrocław.

W sezonie 2017/2018 kontynuowaliśmy pokazy naszych spektakli z angielskimi napisami. Prezentowaliśmy, niekiedy kilkakrotnie, spektakle PANNA NIKT Tomka Tryzny [reż. Paweł Passini], SKRZYWIENIE KRĘGOSŁUPA. WIECZÓR DLA OSÓB Z WADĄ POSTAWY Ingrid Lausund oraz WALENTINA. THE LAST HUMAN DOG Swietłany Aleksijewicz [reż. Natalia Sołtysik], a także ZAMEK Franza Kafki i SILESIA, SILENTIA Lidii Amejko [reż. Marek Fiedor].

Projekty edukacyjne WTW prowadzone w ramach programu Szkoła w mieście, warsztaty wprowadzające w poszczególne spektakle oraz warsztaty interpretacyjne po przedstawieniach, a także warsztaty według indywidualnych programów objęły tysiąc osób. 20 czerwca o godz. 17.00 planujemy pokaz pracy grupy warsztatowej z wrocławskiego LO nr VIII. Oto opinie uczestników warsztatów i nauczycieli z wrocławskich szkół: "Na warsztatach mogliśmy wykazać się pomysłowością i umiejętnością współpracy. Świetnie się przy tym bawiliśmy". [Julia Mierzwa, VIII LO]; "Dzięki warsztatom zyskałam pewność siebie. Mniejszą trudność sprawiają mi wystąpienia na forum". [Kinga Kopczyńska, gimnazjum nr 30]; "Prowadzący otworzył bardziej zamknięte w sobie osoby na wszelkie działania związane z pracą nad ciałem i głosem"[Ewa Suleja, polonistka gimnazjum nr 13]; "Warsztaty w WTW to doświadczanie sztuki pod okiem profesjonalistów" [Agnieszka Szymańska, polonistka VIII LO]; "Uczniowie stali się bardziej empatyczni, dojrzeli, poprawili też swoje zachowanie. W ubiegłym roku byli najgorszą klasą, w tym są najlepszą. Zainteresowali się teatrem, przygotowują inscenizacje omawianych w szkole tekstów". [Grażyna Michalik, polonistka ZS nr 3].

Otrzymaliśmy także dotację z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego na przeprowadzenie II edycji projektu "Jak poprzez teatr poznawać świat?". Współpracujemy z wrocławskim Hospicjum Bonifratrów, Miejskim Centrum Usług Socjalnych oraz Radiem Wrocław. Przygotowaliśmy cykl interdyscyplinarnych warsztatów inspirowanych spektaklem pt. PIDŻAMOWCY poświęcony godności ludzi cierpiących. W dobie starzenia się społeczeństwa i słabnięcia więzi międzyludzkich chcemy uwrażliwić uczestników projektu na tych, którzy są starzy, samotni, chorzy, wymagający wsparcia i opieki. Będziemy wspólnie analizować związane z tym problemy, aby pomóc młodym ludziom w pracy nad sobą i budowie własnego systemu wartości. Planujemy warsztaty z psychologami, filozofami, opiekunami medycznymi, a także pracę z aktorami, dziennikarzami, realizatorami radiowymi, która zakończy się prezentacją krótkich spektakli i słuchowisk radiowych oraz wystawą zdjęć dokumentujących ich powstawanie.

Teraz Wrocławski Teatr Współczesny czeka teraz termomodernizacja budynku [finansowana z budżetu miasta Wrocław i z funduszy unijnych], która potrwa do końca 2018 roku. Będziemy kontynuować działania artystyczne poza siedzibą. Na 29 września 2018 r. na Scenie Ciśnień Teatru Capitol zaplanowana jest premiera GARBUSA Sławomira Mrożka w reż. Marka Fiedora. W koprodukcji z Teatrem im. Jana Kochanowskiego w Opolu powstanie spektakl GROTOWSKI - NON FICTION w reż. Katarzyny Kalwat [planowana premiera - grudzień 2018].

Zapraszamy jesienią.