Artykuły

Już w najbliższą środę, 7 lutego na scenie GTS będziemy mogli obejrzeć spektakl, który wywołał rewolucję w południowokoreańskim teatrze i wielu innych dziedzinach sztuki. "Cho-Hon", czyli "Przyzwanie duchów zmarłych" z Sam-New Theater z Seulu, to widowiskowy, mocny i przejmujący spektakl, który porusza ważne, wciąż aktualne tematy.

Spektakl "Cho-Hon" (kor. "Przyzwanie duchów zmarłych") był prawdziwą sensacją koreańskiego teatru. Jego prapremiera odbyła się w 1980 roku w Dongrang Repertoire Theatre w reżyserii Minsoo Ahn. Produkcja ta, na swoje czasy bardzo awangardowa, wywarła wielki wpływ na sztukę i działania artystyczne - wpływ widoczny do dziś, wiele pokoleń później.

"Cho-Hon" to przedstawienie oparte o tradycyjne koreańskie obrzędy pogrzebowe, podczas których dusze umarłych wędrują przez kolejne stany przejściowe - co pozwala im na zerwanie dotychczasowych więzi ze światem żywych. Przedstawienie poświęcone jest, "pocieszycielkom", koreańskim kobietom które podczas II wojny światowej były zmuszane do prostytucji przez japońską armię. Artyści mają dać im pokrzepienie - i pozwolić w pokoju przejść do świata umarłych. - Nasza produkcja ma na celu uspokojenie dusz tych kobiet; przyniesienie im ulgi i kultywowania pamięci o ich wielkiej krzywdzie. - mówią twórcy spektaklu. "Dialog zastąpiony" jest wyjątkową dla półwyspu koreańskiego formą ekspresji - łączącą taniec, muzykę, śpiew i wynikające z wielowiekowych tradycji formy teatralne. To poruszające widowisko upamiętnia cierpienie i ból tysięcy - "kobiet do towarzystwa", pokornych, cichych i odchodzących w zapomnienie niczym "poranna rosa".

Spektakl oparty jest w całości na dźwięku tradycyjnego koreańskiego wyrażenia - "aiko" (w zapisie PL również jako "aigo") - który stanowi podstawę wszystkich pieśni lamentacyjnych. Na to niezwykłe dzieło sztuki składają się muzyka, taniec i osadzone w ludowości obrzędy.

W kontraście do kultur zachodnich, które często tłumią emocje, w Korei smutek związany z rozłąką ze zmarłą osobą tradycyjnie wyrażany jest poprzez silną fizyczną ekspresję. Powtarzane przy tym słowo "aiko" (oznaczające współcześnie "westchnienie") wywodzi się ze starożytnego koreańskiego słowa "ehko". Rdzenne "eh" oznacza smutek, a "ko" to "przekazać coś komuś". Poprzez to słowo żywi rozmawiają ze zmarłymi, wyrażając swój nieukojony smutek. W spektaklu "Cho - Hon" "aiko" nie ustaje, systematycznie narastając i zmieniając się w orkiestrę złożoną z ludzkich głosów, w pieśń, łączącą tradycyjne koreańskie utwory z zachodnimi requiem.

Mimo że spektakl jest pozbawiony dialogu, słowo "aiko" napędza to niewerbalne wykonanie, wspierając inne teatralne komponenty: muzykę, taniec i monumentalną surową scenografię.

UWAGA!

Przed spektaklem, o godz. 18:00 w Sali wystawienniczej teatru odbędzie się wykład Nikodema Karolaka pt. "Brama ciał. Spojrzenie na losy ianfu/wianbu/wi'nf przez pryzmat kinematografii"

W drugiej połowie XIX w. Japonia rozpoczęła ekspansywną politykę w Azji. W latach 70. i 80. XIX w. Półwysep Koreański stał się jednym z kluczowych kierunków ekspansji. Japonia skutecznie pokonała najsilniejszych konkurentów w regionie - Chiny, w wyniku pierwszej wojny chińsko-japońskiej (1894-1895 r.), a następnie Rosję w bitwie pod Cuszimą (1905 r.).

Tym samym, w wyniku niespodziewanej klęski Imperium Rosyjskiego, Korea na mocy traktatu dostaje się pod japoński protektorat i traci możliwość prowadzenia samodzielnej polityki zagranicznej.

Rosnące tendencje militarystyczne i nacjonalistyczne skutkują udziałem Japonii w II wojnie światowej po stronie Państw Osi, która obiera za swoją strefę wpływów Azję Wschodnią oraz Pacyfik, dokonując kolejno inwazji na Chiny, Hongkong, Tajwan, Wietnam, Birmę, Filipiny, Malaje, Singapur

Jednym z nierozstrzygniętych do tej pory problemów powojennych i politycznych punktów zapalnych jest kwestia comfort women (jap. ianfu, kor. wianbu, chiń. wi'nf) - kobiet do towarzystwa, które japońska żandarmeria traktowała z niezwykłym okrucieństwem, zmuszając do pracy w domach publicznych. Trzy największe grupy stanowiły Koreanki, Chinki oraz Japonki. Do systemu przymusowej prostytucji werbowano jednak również kobiety z innych krajów znajdujących się w tym czasie pod okupacją.

Wykład ma na celu przybliżenie postaci ianfu przez pryzmat wybranych dzieł azjatyckiej kinematografii, jako wprowadzenie odbiorcy do symboliki koreańskiego spektaklu Cho-Hon.

Nikodem Karolak

Japonista doktoryzujący się na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Prowadzi badania nad awangardowym teatrem oraz kinematografią, ze szczególnym uwzględnieniem twórczości Shjiego Terayamy. Autor artykułów poświęconych współczesnej sztuce japońskiej, tłumacz, współrealizator projektów i wydarzeń kulturalnych.

***

"Cho-Hon" /"Przyzwanie duchów zmarłych"

Sam-New Theater

reż. Ji Wook Kim

7 lutego 2018, godz. 19:00

Scenariusz: Min Soo Ahn

Reżyseria: Ji Wook Kim

Muzyka: Ji Young Jang

Choreografia: Jong Il Kim

Reżyseria światła: Joo Won Park

Scenografia: Sung Tae Kim Sound

Reżyseria dźwięku: Soo Young Kim

Operator video: Ji Yeon Choi

Syntezatory: Hye Won Park

Koordynatorzy produkcji: Seoeun Bag, Saessak Lee

Wykonawcy: Yoo Hee Jang, Sae Bom Choi, Jae Hoon Kim, Ji Uhn Song, Ki Uhn Choi, Joo Hee Lee, Seung Bin Baek, Hye Rim Park, Jong Du Park, Ji Hoon Jung, Chae Rin Park

Spektakle w Polsce realizowane są dzięki wsparciu Howon University Centre for Korean Art and Culture i Centrum Kultury Koreańskiej w Warszawie.

Bilety:

Strefa A: 60 zł N / 40 zł U

Strefa B: 50 zł / 35 zł

Strefa C: 35 zł / 20 zł

Strefa D: 20 zł

W sprzedaży dostępnych jest kilkanaście ostatnich biletów na spektakl. Zakupu można dokonać w kasie GTS (ul. W. Bogusławskiego 1) w godz. 14:00 - 19:00 oraz online na stronie bilety.teatrszekspirowski.pl.

Historia spektaklu:

Sztuka została wyreżyserowana przez dramaturga Min Soo Ahn w Drama Center w Namsan w Seulu w październiku 1980 roku, a następnie reprodukowana przez Ji Wook Kim w Sam-New Theatre (Goyang City, Kyungki) w lipcu 2016 r. Następnie przeniesiona do Teatru Lee Hae Rang Arts (w Jang Choong Dong w Seulu), w reżyserii Ji Wook Kim, dla 38. Festiwalu Teatralnego w Seulu.