Artykuły

Trzy córki Króla Leara oprócz więzów rodzinnych łączą skomplikowane relacje z ojcem despotą. W Teatrze Polskim w roli najstarszej, Goneryli, wystąpi Marta Kurzak.

- Dotychczas w tekstach Szekspirowskich grałam role męskie, teraz przychodzi mi się zmierzyć z okrutną Goneryla. To oczywiście fascynujące wyzwanie - mówi Kurzak. Kreację młodszej córki Leara, Regany, stworzy Anna Cieślak, która tę samą postać gra również w krakowskiej inscenizacji "Króla Leara" w reż. Krzysztofa Jasińskiego. W rolę najmłodszej z sióstr wcieli się Lidia Sadowa, która podkreśla, że "Jacques Lassalle bardzo interesująco podszedł do problemu relacji postaci dramatu".

Goneryla - Marta Kurzak

- Słowem kluczem do tej postaci jest samotność. Goneryla nigdy nie miała szansy poznać, czym jest miłość ojca do córki. Stąd poniekąd bierze się jej gorycz i nienawiść. Ma do ojca ogromny żal o to, że nigdy nie potrafił jej okazać miłości. Rodzina, w której wyrastała Goneryla, funkcjonuje w oparciu o rygorystyczne zasady. Jej głową jest surowy ojciec, matki nie ma. Do tragedii Goneryli przyczynia się też jej nieszczęśliwe małżeństwo. Tak naprawdę dwaj najważniejsi mężczyźni jej życia nie stanowią dla niej żadnego oparcia. Również jej relacja z siostrami pozostawia wiele do życzenia. Goneryla jest bardzo konkretna w działaniu, nie wstydzi się swoich pragnień, jest zdeterminowana i gdy czegoś chce, potrafi być bezkompromisowa, a nawet okrutna. Wszystkie decyzje podejmuje samodzielnie i nie boi się wziąć za nie odpowiedzialności. Jest w niej siła i duma.

Regana - Anna Cieślak

- Regana w swoim życiu nie zaznała szczerej, bezinteresownej, dającej poczucie bezpieczeństwa miłości ojca. Jest bezwzględną kobietą, obciążoną potrzebą władzy. Uosabia szereg sprzeczności: miłość i potrzebę miłości, wyrachowanie, próżność.

Sądzę, że dzięki postaci Regany Szekspir chciał pokazać, do czego może człowieka prowadzić chciwość i egoizm. Opowiadam historię kobiety, która dla władzy jest w stanie poświęcić wszystko. Jest w stanie dopuścić się nawet okrutnej zbrodni, byle tylko zbliżyć się do celu. Posługuje się swoim mężczyzną. Gdy ten ginie, Regana staje się bezradna. Szuka więc kolejnego, dzięki któremu znów stanie się silna. Pracując nad postacią Regany, dochodzę do wniosku, że Szekspir jest jak labirynt. W jego sztukach, jak i w życiu, nic nie jest jednoznacznie proste, zero-jedynko-we. Ta prawda dotyczy też każdej z sióstr.

Kordelia - Lidia Sadowa

- Moja bohaterka to najmłodsza z trzech sióstr - "ta dobra, szczera". Reżyser spektaklu Jacques Lassalle bardzo interesująco podszedł do problemu relacji postaci dramatu. Szczególną uwagę zwraca na trudne dzieciństwo trzech sióstr. Lear był tyranem, swoje uczucia okazywał jedynie Kordelii, co wpływa też na jej złe kontakty z rodzeństwem. Moja bohaterka ma w sobie dużo szczerości, ale bywa, że staje się pyszna i egoistyczna. W chwili gdy odmawia ojcu posłuszeństwa, zostaje wygnana i wyjeżdża do Francji. Jednak jej związek z ojcem jest tak silny, że ostatecznie postanawia wrócić i mu pomóc. W końcu ginie.