Artykuły

Przedstawiają się odtwórcy głównych ról w lubelskiej inscenizacji arcy­dzieła Mikołaja Gogola.

Paweł Sanakiewicz - Horodniczy, w obliczu niespo­dziewanej inspekcji "z góry":

Wielki człowiek w małym interesie. Albo mały człowiek na stanowisku, do którego nie dorasta, a nie ma nad sobą kontroli. Stanowisko jest wtedy synekurą, którą można wyssać lub wydoić jak krowę. Cała sztuka jest właśnie o tym, co się dzieje, gdy stanowiska trakto­wane są jak synekury, a nie jak obowiązek i chwała. Dlatego ta sztuka powinna być gra­na.

Jacek Król - Chlestakow, do­mniemany rewizor:

- To oszust. Zero, na które w jednej se­kundzie, gdy uświa­damia sobie, że biorą go za rewizora, w najgorszym jak mu się wydawało mo­mencie jego życia, spada największe szczęście, bogactwo, fart... Wszystko, czego młody mężczyzna może pożądać. Zawdzięcza to ludzkiej głu­pocie.

Magdalena Sztejman-Lipowska - nie­wierna Horodniczyna:

- Znudzona życiem żona, w której przy­jazd rewizora wyzwa­la bujną kobiecość i otwiera przed nią szansę na wyrwanie się z prowincji do wymarzonego Peters­burga. Liczy, że kariera męża, którym umie­jętnie rządzi, sprawi, że i ona przy nim uro­śnie. To przesłania jej wszystko.

Henryk Sobiechart - sędzia Lapkin Tiapkin, przed­stawiciel miejscowe­go "establishmen­tu":

- Normalny czło­wiek, urzędnik prze­ciętny dla tego kawał­ka Europy. Wszystko jest u Gogola bardzo przeciętne i dlatego funkcjonuje tyle wieków, o zgrozo. W tej części świata łapówek, przekrętów ani korupcji nie uważa się za żad­ne łajdactwo, to jest taka życiowa koniecz­ność. Fajni ludzie z nas.