"Moskwa-Pietuszki"
Powieść Jerofiejewa, wydana w Polsce w drugim obiegu, jest groteskowym opisem podróży pijanego Wieni z Moskwy do Pietuszek, gdzie mieszka jego kobieta i syn. Ta wizja alkoholicznej podróży, wywiedziona z realnych doświadczeń, zyskuje metaforyczny sens. Staje się symbolem losu ludzi przystosowanych do beznadziejności i tęskniących do nadziei.
Syn Wieni zna już literę "w" i całe słowo,To słowo "wolność". Jest to element optymizmu. Wątły, ale jednak. Zstępowanie bohatera w kolejne kręgi piekieł musi mieć kres. od którego będzie mógł zacząć się podnosić. Ten metafizyczny wymiar podróży do Pietuszek Jacek Zembrzuski mocno podkreśla. Stałym elementem oszczędnej scenografii jest zawieszona u góry makieta cerkwi podobna do krakowskiej szopki. Kelnerka dworcowej restauracji jest Królową Niebieską, współtowarzysze podróży to Aniołowie, Biały i Czarny, którzy walczą o duszę bohatera. O wartości tego spektaklu w dużej mierze decydują aktorzy. Na szczególne wyróżnienie zasługuje odtwórca głównej roli - Jarosław Gajewski. Zadanie, przed którym stanął, było trudne. Chodziło bowiem o połączenie w jednej postaci groteski i tragizmu, stworzenie postaci żałosnej, a zarazem pełnej swoistej godności, w alkoholowym upadku dążącej ku przeczuwanym wartościom. Te antynomie obecne są w roli Gajewskiego. Jego partnerami są Janina Traczykówna, Antoni Ostrouch i Mariusz Bonaszewski.
Warto dodać, że jest to już czwarte "podejście" Jacka Zembrzuskiego do utworu Jerofiejewa Pierwszym był legendarny już spektakl w studenckim teatrze NZS PWST w Warszawie w 1981 r.
