Artykuły

Tak mawiał niezapomniany bohater powieści DENISA DIDE­ROTA -Kubuś Fatalista. Jego filozofia - to jakże rzadki w dzisiejszych czasach przykład optymizmu i spokoju.

Publiczność stołecznego Teatru Dramatycznego obejrza­ła trzecią inscenizację "Kubusia Fatalisty" w reżyserii ZBIGNIEWA ZAPASIEWICZA. Trzecią, bo dwie pierwsze były dziełem znakomitego, nie­żyjącego już aktora i reżysera WITOLDA ZATORSKIEGO. Prapremiera miała miejsce w łódzkim Teatrze Nowym 17 lu­tego 1974 roku, a więc niemal dokładnie piętnaście lat temu. Zatorski postanowił malow­niczy, diderotowski tekst podać przede wszystkim za pośrednic­twem piosenki i specyficznej gry aktorskiej, zasadzającej się na znacznie lepszej niż prze­ciętna sprawności fizycznej. Pa­miętam - bo oglądałam to przedstawienie - że BOGU­SŁAW SOCHNACKI jako Ku­buś, a oprócz niego debiutująca wówczas BARBARA DZIEKAN, ZOFIA GRĄZIEWICZ, MA­CIEJ GORAJ, RYSZARD DEMBIŃSKI. RYSZARD STOGOWSKI i inni wygłaszali swoje kwestie do wtóru świet­nej muzyki STANISŁAWA RADWANA, w ciekawej, zgrze­bnej scenografii JERZEGO GRZEGORZEWSKIEGO w trakcie wykonywania istnych łamańców akrobatycznych.

To wspaniałe, niezapomniane przedstawienie Zatorski powtórzył w dwa lata później w Teatrze Dramatycznym m st Warszawy. I oto jeden z ówczesnych wykonawców, a dziś dyrektor tej sceny chce przeżyć - jak głosi zapowiedź - nową przygodę teatralną dzięki temu samemu tekstowi. Zastrzega przy tym iż nie bę­dzie to powtórzenie (czy może raczej przeniesienie) tamtej warszawskiej inscenizacji. Na ile jednak zdoła się z niej wy­zwolić, skoro muzyka, piosenki i scenografia pozostaną dziełem tych samych twórców?

Zbigniew Zapasiewicz przy­dzielił sobie tym razem rolę Pana. Obok niego występują: OLGA SAWICKA, JOANNA WIZMUR, JAROSŁAW GA­JEWSKI, a jako Kubuś - MIECZYSŁAW MORAŃSKI oraz kilkoro innych jeszcze ak­torów. Wypada im życzyć po­wodzenia, a nam - dobrej za­bawy!