Emilia Galotti
Choć nazwisko Lessinga historycy literatury wymieniają obok Goethego i Schillera, nigdy nie dorównał swoim wielkim następcom w pozycji, popularności i ponadczasowości utworów. Gotthold Ephraim Lessing uważany jest natomiast za największą intelektualną postać niemieckiego oświecenia. "Był założycielem nowej, oryginalnej niemieckiej literatury - komplementował go poeta Heinrich Heine. -W jego utworach wyczuwa się wielką społeczną myśl." Jeszcze w czasie studiów jego komedie odnosiły sukcesy, ale prawdziwym przełomem była sztuka napisana prozą "Miss Sara Sampson". Dziś Lessing - poza niemieckim obszarem językowym - jest autorem zapomnianym. Najbardziej znaną jego sztuką, ciągle pozostaje "Natan Mędrzec".
Napisana w 1772 roku tragedia "Emilia Galotti" miała w tamtych czasach wielką siłę demaskatorską, ujawniającą zakłamanie i niemoralność władzy, która dla spełnienia swoich zachcianek gotowa jest posunąć się nie tylko do manipulacji, oszustw, ale i do zbrodni. Przezornie autor jej akcję umieścił we Włoszech.
Hektor Gonzaga, książę Guastalli ma niedługo wstąpić w związek małżeński, ale mimo to ciągle nie stroni od kolejnych miłostek. Ledwie ostygło uczucie do hrabiny Orsiny, a już w jego żyłach gotuje się krew na myśl o młodziutkiej Emilii Galotti. Władcę podnieca i to, że Emilia ma wkrótce wyjść za mąż za hrabiego Appiani. Ale od czegóż usłużny szambelan, markiz Marinelli. Wpada na szatański pomysł wysłania hrabiego z nie cierpiącą zwłoki dyplomatyczną misją. Gdy młodzieniec odmawia - wybiera miłość i służbę u boku ukochanej - sprawy komplikują się coraz bardziej. Zachowania i problemy bohaterów sztuki Lessinga są dziś co najmniej anachroniczne i ani reżyseria Krzysztofa Babickiego, ani nawet tłumaczenie Jacka St. Burasa nie są w stanie tchnąć współczesnego ducha w starą sztukę.